Nasze poradnie
Skontaktuj się z nami
Umów wizytę
Bemowo - Powstańców Śląskich
Pon. - Pt. od 9:00 do 21:00
Sobota od 9:00 do 15:00
Powstańców Śląskich 58A
Nawiguj
Bemowo - Bolkowska
Pon. - Pt. od 9:00 do 21:00
ul. Bolkowska 2C/5 piętro 3
Nawiguj
Białołęka - Kościeszów
Pon. - Pt. od 9:00 do 21:00
ul. Kościeszów 4 lok. LU B14
Nawiguj
Targówek Borzymowska
Pon. - Pt. od 9:00 do 21:00
Sobota od 9:00 do 13:00
ul. Borzymowska 21
Nawiguj
Targówek - Wallenroda
Pon. - Pt. od 9:00 do 21:00
Wallenroda 9
Nawiguj
Wilanów - Wiertnicza
Pon. - Pt. od 9:00 do 21:00
ul. Wiertnicza 118
Nawiguj
Włochy - Mikołajska
Pon. - Pt. od 9:00 do 21:00
ul. Mikołajska 18
Nawiguj
Centrum Szkoleń i Warsztatów Psychologicznych
Bolkowska 8/5
Nawiguj

Samotne macierzyństwo – jak radzić sobie z wychowywaniem dzieci bez partnera?

Niezależnie od tego, czy samotne macierzyństwo jest kwestią samodzielnego wyboru, czy też przydarza się niezależnie przez splot różnorodnych okoliczności, samotna matka musi borykać się z wieloma problemami. Nie znaczy to jednak, że to coś negatywnego i z takiej sytuacji życiowej nie można wyciągnąć pozytywów.

Samotne matki mają trudniej, ale nie znaczy to, że nie mogą zapewnić dziecku szczęśliwego, pełnego dzieciństwa oraz samodzielnie ułożyć sobie życia. Jakie wyzwania stoją przed samotną matką współcześnie? Przeczytaj!

Data publikacji: 09.11.2021
Data aktualizacji: 08.08.2024
Czas czytania: 8 min.
Samotne macierzyństwo – jak radzić sobie z wychowywaniem dzieci bez partnera?

Z jakimi problemami muszą borykać się samotne matki?

Z jakimi problemami muszą borykać się samotne matki?

Przemiany społeczne doprowadziły do poważnych zmian w życiu kobiet. Zmieniły się też oczekiwania społeczne. Dzisiaj samotne macierzyństwo nie jest jednoznacznie potępiane. Coraz więcej kobiet nie boi się stawić mu czoła i z różnorodnych względów decyduje się właśnie na taki krok. Może liczyć na większe wsparcie i zrozumienie otoczenia. Może też samodzielnie się utrzymać i być osobą niezależną od mężczyzn – to też coś, o czym jeszcze wcale nie tak dawno temu kobiety mogły tylko pomarzyć.

Kobieta nie jest już tylko gospodynią domową. Może robić karierę, samorealizować się, kształcić i rozwijać swoje pasje. W takich okolicznościach samotne macierzyństwo nie jawi się wcale jako życiowa przegrana. Często jest wręcz przemyślaną, samodzielną decyzją kobiety.

Nie znaczy to jednak, że życie samotnych matek jest usłane różami. Choć sytuacja jest lepsza niż jeszcze kilkadziesiąt lat temu, to jednak nadal samotne matki stają przed wieloma wyzwaniami dnia codziennego. Nadal też jeszcze mogą się spotkać z niezrozumieniem i ostracyzmem społecznym – zwłaszcza w bardziej tradycyjnych, konserwatywnych i zamkniętych społecznościach.

Dlatego pierwszym wyzwaniem, przed którymi stanie samotna matka jest w dużej mierze udźwignięcie społecznej presji i niezrozumienia. Niezrozumienie i ostracyzm społeczny nadal też może spotkać kobietę, która odeszła od męża, by zapewnić sobie i dzieciom lepszą, pozbawioną strachu i przemocy przyszłość.

Jeśli samotne macierzyństwo jest wynikiem śmierci partnera, musi pogodzić się ze stratą i szybko pozbierać, znaleźć w sobie siłę, by zająć się dziećmi i zapewnić im jak najlepszy byt. W końcu w takiej sytuacji cierpią wszyscy – dzieci też cała sytuacja bardzo mocno dotyka, więc liczą na to, że mama będzie dla nich wsparciem.

Samotne macierzyństwo wymaga siły i samozaparcia. Wymaga też ogromnej samodyscypliny i organizacji życia. Samotna matka musi pracować, by zarabiać na dom i dzieci, zajmować się domem i spędzać czas z dziećmi, by mogły się rozwijać prawidłowo i nie cierpiały na deficyt uczuć czy inne problemy związane z brakiem obecności rodzica w ich życiu.

To wszystko może doprowadzić do swoistego przeciążenia, ogromnego stresu i przemęczenia organizmu, co może mieć bardzo zły wpływ nie tylko na daną kobietę, ale też na jej dzieci i najbliższe otoczenie.

Takie kobiety często doświadczają frustracji, muszą poświęcać swoje potrzeby dla dzieci i nie mogą rozwijać się tak, jakby chciały, bo nie mają oparcia w partnerze. Nie zawsze też rodzice, rodzeństwo czy dalsza rodzina jest w stanie służyć pomocą w każdym momencie. To wszystko może się odbić również na dzieciach i ich psychice.

Samotne macierzyństwo – co oznacza w praktyce?

Samotne macierzyństwo – co oznacza w praktyce?

Samotne macierzyństwo to ogromne wyzwanie. Kobieta musi samodzielnie zapewnić dziecku najlepszy byt. A brak ojca jednak bardzo często rzutuje na sytuację życiową, chociażby w aspekcie ekonomicznym – zamiast dwóch pensji, które pozwalają na utrzymanie rodziny, do domowego budżetu wpływa tylko jedna.

Jeśli samotne macierzyństwo nie jest kwestią wyboru kobiety, tylko spowodowane jest śmiercią mężczyzny lub porzuceniem przez partnera, sytuacja ekonomiczna może stać się nawet bardzo zła. Zwłaszcza jeśli wcześniej kobieta nie pracowała, tylko zajmowała się domem. W przypadku samotnego macierzyństwa musi nie tylko szybko odnaleźć się w nowych realiach, ale też jak najszybciej znaleźć pracę, by zaspokoić potrzeby i zabezpieczyć byt swój i dzieci.

Konieczność szybkiego znalezienia pracy, nierzadko bez większych kwalifikacji czy doświadczenia zawodowego, może być bardzo trudnym zadaniem. Może budzić przed kobietą też ogromny strach, być źródłem frustracji i kompleksów – zwłaszcza gdy w porównaniu z innymi osobami na rynku pracy taka kobieta czuje, że nie jest w stanie zaoferować zbyt wiele.

Poza pracą zawodową pozostaje też kwestia pracy w domu. Sprzątanie, pranie, gotowanie czy robienie zakupów nadal jest na głowie kobiety i nie może ona liczyć na pomoc osób trzecich. Gdy dzieci podrosną można je wdrażać do pomocy w domu, ale nadal główny ciężar spoczywa na matce.

To wszystko wymaga ogromnego wysiłku. Praca zawodowa, obowiązki domowe, pomoc dzieciom w lekcjach czy w innych zajęciach w ramach obowiązków rodzicielskich, wszystko to pochłania czas. By zdążyć ze wszystkim samotne matki często nie śpią tyle, ile powinny, co może u nich doprowadzić do wystąpienia chronicznego zmęczenia.

Samotnym matkom bardzo często brakuje czasu – zwłaszcza takiego dla siebie. Uważają to za luksus, na który nie mogą sobie pozwolić. Nawet jeśli próbują zrobić coś dla siebie, bardzo często zdążyły już zapomnieć jak odpoczywać i relaksować się. Ciągle myślą o tym, co powinny i winią się za to, że marnują czas, który mogłyby poświęcić dzieciom.

Samotne macierzyństwo sprawia też, że kobieta uczy się lepiej zarządzać czasem, bo nie może sobie pozwolić na jego marnotrawienie. Wiele samotnych matek wyznaje, że zauważa, że są silniejsze, bardziej zahartowane i pełne determinacji do działania, by polepszyć poziom życia swój i swoich dzieci. Czują, że trudna sytuacja życiowa wyzwala w nich nowe siły i pokłady kreatywności, które pozwalają je wygodnie ułożyć się w życiu.

Samotne macierzyństwo a dzieci

Dzieci samotnych matek wcale nie muszą mieć gorszego startu w życiu niż dzieci z rodzin pełnych. Matki narzucają im takie same wzorce wychowawcze – też zależy im na tym, by dziecko było szczęśliwe, spełnione w życiu i zabezpieczone materialnie.

Starają się, jak mogą, by dzieci miały wszystko, czego potrzebują i nie odstawały od rówieśników na swoją niekorzyść.

Starają się wykształcić w dzieciach dobre postawy i otoczyć je miłością i poczuciem bezpieczeństwa. Dzieci, które dorastały w takiej atmosferze nie czują braków wynikających z wychowywania się w niepełnej rodzinie i czują się szczęśliwe.

Bardzo ważny jest autorytet rodzicielski. Im większy, tym skuteczniej może ona wdrażać metody wychowawcze i kształtować pożądane postawy, które pomogą dziecku w życiu. Z autorytetem związana jest też więź emocjonalna między dzieckiem a matką – ona też ma ogromne znaczenie dla poczucia bezpieczeństwa dziecka.

To bardzo ważne, bo zdarza się, że dzieci samotnych matek winią siebie za swoją sytuację rodzinną. Mogą czuć wstyd i poczucie winy – uważają, że bez nich ich mama byłaby szczęśliwsza i bardziej spełniona. Rolą matki jest sprawić, by dzieci czuły się kochane i akceptowane oraz porzuciły myśl o tym, że są ciężarem, jako zupełnie nieprawdziwą.

Zdarza się, że samotne matki – zwłaszcza kobiety porzucone – mają bardzo negatywny obraz mężczyzn. To też może odbić się na dzieciach i to w bardzo negatywny sposób. Samotna matka musi przepracować swoje problemy i nie przenosić ich na dzieci. Inaczej córki mogą wykształcić w sobie niechęć do mężczyzn i strach przed wchodzeniem związki, przed porzuceniem. Synowie natomiast mogą żyć w ciągłym poczuciu winy, że należą do mężczyzn, czyli grupy, która krzywdzi kobiety. To może spowodować też bardzo niezdrową emocjonalnie więź z matką.

Samotne matki obawiają się też, że ich synowie nie będą mieli męskich wzorców w życiu, a córki będą miały wypaczony, niewłaściwy obraz mężczyzn. Starają się za wszelką cenę zrekompensować dzieciom braki.

Nie należy bać się proszenia o pomoc – dziadkowie, rodzeństwo czy kuzyni mogą stanowić dla dzieci męski wzorzec, który zrekompensuje im brak ojca. Jeśli w otoczeniu matki nikogo takiego nie ma, nadal dziecko może być szczęśliwe – mądra miłość macierzyńska wynagradza wiele braków.

Samotna matka a poszukiwania miłości

Samotna matka a poszukiwania miłości

Wiele samotnych matek poświęca się dla dzieci i nie myśli o sobie i swoich potrzebach. Kobieta, by osiągnąć szczęście i równowagę życiową, musi jednak zdawać sobie sprawę, że też jest istotą wartościową, a jej szczęście i potrzeby mają znaczenie i są bardzo ważne. Nie wszystkie kobiety czują potrzebę związania się z mężczyzną po raz kolejny. Jeśli jednak taką odczuwają, nie powinny sobie tego zabraniać.

Sporo kobiet przy poszukiwaniach partnera jako warunek stawia to, że musi on okazać się dobrym materiałem na ojca jej dzieci. Wiele wyznacza swoistą granicę – jeśli pomiędzy partnerem a dziećmi się nie ułoży, wtedy ze związkiem koniec.

Istnieją jednak kobiety, które po prostu nie potrafią im same i jest im wszystko jedno, jaki mężczyzna zostanie ich partnerem, bo liczy się tylko fakt pozostawiania w związku. To może doprowadzić do wielu niezdrowych, toksycznych relacji i mnóstwa problemów. Takie podejście jest bardzo niewłaściwe.

Dlatego zamiast wikłać się w kolejne nieszczęśliwe związki, najlepiej poszukać pomocy specjalisty. Podczas psychoterapii kobieta może zrozumieć skąd bierze się jej rozpaczliwa potrzeba przebywania w związku, a także zrozumieć, że nie musi się określać tylko przez jego pryzmat. Sama z siebie też jest bardzo wartościowa i może wiele zaoferować światu.

Zdarza się też tak, że samotne matki, które zaczynają chodzić na randki, czują się winne. Nic nie mówią dzieciom, okłamują je i żyją w ciągłym poczuciu winy, bo czują się złymi matkami. To też niewłaściwa postawa, która może być źródłem ogromnego lęku oraz stresu.

Samotna matka ma prawo do szczęścia, ale jej dzieci mają prawo też o tym wiedzieć. Okłamywanie, ukrywanie związku i rzucanie dzieci od razu na głęboką wodę i oznajmienie im, że będą mieszkać z nową, obcą dla nich osobą, może być dla nich sporym szokiem. Dlatego tak ważne jest oswajanie dzieci z nową sytuacją życiową oraz zapoznanie z partnerem – początkowo najlepiej na neutralnym gruncie.

Dzieci mogą też postrzegać matkę jako swoją własność. Zwłaszcza jeśli wcześniej każdą chwilę i wszystko to, co robiła poświęcała wyłącznie im lub była osobą mocno nadopiekuńczą. Mogą czuć się zazdrosne i postrzegać partnera jako osobę, która chce im ukraść mamę, a więc poważne zagrożenie.

Trzeba to przepracować i zbudować granice – dzieci muszą zrozumieć, że każdy ma prawo do szczęścia, także ich mama.

Nowy mężczyzna w życiu samotnej matki i jej dzieci nie powinien od razu wchodzić w rolę ojca. Nie jest to jego zadaniem. Musi on wypracować płaszczyznę porozumienia z dziećmi i zaprzyjaźnić się z nimi, ale nie może od razu zabierać się za kwestie wychowawcze i uważać się za ich ojca, bo to będzie budzić ogromny i uzasadniony sprzeciw dzieci, którym właśnie zmienił się cały świat.

Z biegiem czasu nowy partner może stać się dla dzieci figurą ojcowską i kimś, o kim będą myśleć jak o swoim ojcu – takiej relacji nie można jednak forsować na siłę.

Czasami przyda się terapia, która pomoże wszystkim zaangażowanym osobom zrozumieć, że w ich życiu nadeszły zmiany, ale nie muszą to być zmiany na gorsze. Podczas terapii rodzinnej dzieci, mama i nowy partner uczą się siebie nawzajem, uczą się mówienia o swoich potrzebach, emocjach i obawach. Wspólnie przepracowują też problemy i rozwijają sztukę komunikacji.

Jeśli podoba Ci się ten artykuł, udostępnij go swoim znajomym.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Na stronie internetowej Psychoterapiacotam.pl, przykładamy wagę do udostępniania jedynie sprawdzonych, rzetelnych informacji dotyczących objawów i profilaktyki chorób, ponieważ jesteśmy przekonani, że rozwijanie świadomości i wiedzy w tej dziedzinie wspomoże długotrwałe utrzymanie zdrowia. Należy jednak zwrócić uwagę, że ten artykuł nie jest poradą lekarską i nie może zastąpić diagnostyki ani konsultacji z lekarzem lub specjalistą psychologiem psychoterapeutą.

Czujesz że ciężar samotnego rodzica cię przerasta ? Szukasz sposobu ulepszenia komunikacji z swoimi dziećmi ?

Czujesz że ciężar samotnego rodzica cię przerasta ? Szukasz sposobu ulepszenia komunikacji z swoimi dziećmi ?

SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI !

CO tam? to skuteczna psychoterapia dla osób w każdym wieku. Dzięki znakomitej wiedzy i wieloletniemu doświadczeniu naszych specjalistów pomagamy skutecznie. Obdarzamy naszych pacjentów ogromną dozą zrozumienia, empatii i szacunku dla trudności, z jakimi się mierzą.

Pomożemy w doborze najlepszego specjalisty.

+48 573 050 052

Możesz również umówić samodzielnie wizytę w gabinecie, do twojej dyspozycji są aż 5 placówek w Warszawie,  lub sesję online.

    SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI

    Nie masz pewności, którego specjalistę wybrać? Potrzebujesz dogodnego terminu? Skontaktuj się z nami, a nasza recepcja z przyjemnością pomoże Ci wybrać odpowiedniego eksperta oraz ustali najdogodniejszy termin spotkania.

    Chcę skorzystać z usług Placówki COtam?


    Preferowany rodzaj kontaktu






    Test