Sobota od 9:00 do 15:00
Dziecko LGBTQ – Jak wspierać dziecko po coming out
Rodzice dzieci, które dokonują przed nimi coming outów często są w szoku. I nie ma tu znaczenia, czy dziecko jest nastolatkiem, czy też jest już całkiem dorosłe i mieszka osobno. W chwilach tych, przesiąkniętych najszczerszymi emocjami, obnaża się nie tylko dusza dziecka, ale również Twoje serce rodzica, które być może jest rozdarte między przekonaniami a bezwarunkową miłością.
Jak sobie poradzić z taką sytuacją? Jak wspierać dziecko i o co chodzi z LGBTQ? Zrozumienie i wsparcie to klucz – dowiedz się więcej!
Jako rodzic z pewnością masz jakąś wizję tego, kim chciałbyś, by było Twoje dziecko. Masz jakieś marzenia z tym związane, myślisz o tym, jaka będzie przyszłość Twojego dziecka, jak odnajdzie się w świecie i jaki sukces odniesie. Martwisz się o niego, jesteś przy nim, by pocieszyć podczas porażki i świętować sukcesy. Być może masz wrażenie, że wszystko masz już pod kontrolą. A pewnego dnia Twoje dziecko przychodzi i dokonuje przed Tobą coming outu. I to może sprawić, że zupełnie nie będziesz wiedział, co zrobić. Z tego typu problemami i rozterkami boryka się naprawdę wielu rodziców. Nie jesteś w tym wszystkim sam! Pamiętaj, że Twoje dziecko Cię potrzebuje, a coming out to nie wyraz złośliwości czy buntu, a coś, co wypływa z potrzeby akceptacji przez jedną z najważniejszych osób w życiu Twojego dziecka – Ciebie.
SPIS TREŚCI:
Moje dziecko jest LGBT! Co teraz?
Stało się. Dowiedziałeś się, że Twoje ukochane dziecko okazało się częścią społeczności LGBTQ+. Możesz zupełnie nie wiedzieć, co teraz, co w związku z całą tą sytuacją. Możesz czuć wręcz, że cały Twój uporządkowany świat zatrząsnął się w posadach. Pamiętaj jednak, że przede wszystkim jesteś rodzicem. W całej tej sytuacji nie możesz zatem zapominać o dziecku. Istnieje sporo kwestii, którymi możesz się zająć, by lepiej zrozumieć sytuację. A jeśli wszystko zrobisz właściwie, wykażesz się rodzicielską mądrością, miłością i wsparciem – Twoje dziecko będzie Ci za to bardzo wdzięczne. Co w takim razie możesz zrobić?
Po pierwsze – nie panikuj!
Przede wszystkim zachowaj sposób. Łzy, oskarżanie się nawzajem, poczucie winy, strach czy gniew niewiele tu pomogą. Twoje dziecko jest, kim jest. Być może zupełnie nie taką przyszłość sobie dla niego wyobrażałeś w marzeniach, być może taka ewentualność nigdy wcześniej nie przeszła Ci przez głowę. Mogłeś też podejrzewać pewne rzeczy, ale pomiędzy „podejrzewać” a „wiedzieć na pewno” jest spora różnica. Zanim jednak cokolwiek powiesz i zrobisz, weź głęboki oddech. W takiej sytuacji z pewnością wszystkim towarzyszą bardzo duże, nierzadko wręcz gwałtowne emocje – to wszystko naturalne. Jednak nie pozwól, by wzięły nad Tobą kontrolę. Jesteś osobą dorosłą i Twoje dziecko liczy na to, że zachowasz się dorośle. W końcu to właśnie ono w tym wszystkim potrzebuje najwięcej wsparcia.
Pamiętaj: to nadal Twoje dziecko
Twoje dziecko wyjawiło Ci prawdę o sobie. Możesz poczuć, że to wiele zmienia. Możesz wręcz poczuć się w pewnym sensie zdradzony, odnieść wrażenie, że tak naprawdę nie znasz swojego dziecka, skoro przez tak długi czas ukrywało przed Tobą tak ważną rzecz. Jednak zastanów się nad tym spokojnie. Zastanów się, co to tak naprawdę zmienia. W końcu to nadal jest Twoje dziecko. Nadal jest osobą, dla której jesteś bardzo ważny, z której opinią chce się liczyć. Nadal macie wspólną pulę wspomnień i silną więź. W końcu to Twoje dziecko – widziałeś jak stawia pierwsze kroki, przewijałeś, uczyłeś wiązać buty i przygotowywać pierwsze posiłki, wysłałeś do przedszkola, dbałeś o rozwój zainteresowań i edukację. To Tobie się zwierzało z pierwszych sukcesów, porażek i tego, co było dla niego w danym momencie ważne. Jeśli dziecko dokonało przed Tobą coming outu – co się tak naprawdę zmieniło? Nadal Twoje dziecko w ten sposób dało Ci wyraz swojego zaufania i tego, że jesteś tak istotną osobą w jego życiu, dlatego powiedziało Ci prawdę o sobie.
Dlaczego nie powiedziało Ci tego od razu? Zrozumienie własnej tożsamości płciowej czy orientacji seksualnej, zauważenie, że odbiega się od tego, co większość osób uważa za „normę” i dojście do ładu ze swoimi emocjami – to wszystko zajmuje wiele czasu. Twoje dziecko chciało najpierw lepiej zrozumieć samego siebie, zanim zacznie dzielić się tym z otoczeniem. To zupełnie naturalny proces, którego doświadcza większość osób LGBTQ+ i ich rodzin.
Zdobądź wiedzę
Edukacja to proces, który nigdy się nie kończy. Jeśli nie wiesz nic na temat tożsamości płciowych, nie do końca orientujesz się w tych wszystkich orientacjach seksualnych i nie do końca wiesz, z czym się to wszystko wiąże – zawsze możesz to nadrobić i zdobyć potrzebną wiedzę. Czytaj książki, sięgaj po artykuły naukowe na ten temat. Możesz poszukać też wiedzy w Internecie, jednak pamiętaj, by zawsze weryfikować źródła i sięgać tylko po te sprawdzone. Zawsze możesz też poszukać rodziców innych dzieci LGBTQ+ i poszukać ich wsparcia, pytać się o ich doświadczenia i zdobywać od nich wiedzę, której potrzebujesz.
Zapytaj dziecko
Jeśli nie wiesz co zrobić po prostu spytaj swojego dziecka czego od Ciebie teraz potrzebuje i podążaj za jego wskazówkami, bo każde dziecko może potrzebować innej formy wsparcia.
Wspieraj dziecko
Twoje dziecko podzieliło się z Tobą czymś niezwykle ważnym. Może czuć się zagubione, wystraszone, niepewne Twojej reakcji – w końcu rodzice zawsze są bardzo ważną częścią życia człowieka, nawet jeśli jest już dorosły. Potrzebuje Twojego wsparcia, bo w tym momencie może być bardzo bezbronne, wrażliwe i potrzebujące pomocy. Nawet jeśli stara się tego w ogóle nie okazywać.
Twoje dziecko zmaga się z czymś trudnym. Pokaż, że jesteś tu dla niego i akceptujesz go takim, jakie jest. To będzie znaczyło dla niego naprawdę wiele.
Poszukaj wsparcia terapeutycznego, jeśli sobie nie radzisz
Czasami może Ci być bardzo ciężko. W końcu dowiedziałeś się czegoś, co mogło wywrócić Twój uporządkowany świat do góry nogami. Możesz czuć wstyd, poczucie winy, gniew, możesz zupełnie nie rozumieć tego, co się stało i dlaczego się stało. To zupełnie naturalne i w samych emocjach nie ma nic złego. Najważniejsze jest jednak to, by poszukać zdrowego sposobu na to, by sobie z nimi poradzić.
Psychoterapia może Ci w tym pomóc. Rodzice dzieci LGBTQ+ mogą zmagać się z wieloma wątpliwościami, dużym stresem i strachem o przyszłość dziecka, o to, czy zostanie zaakceptowane przez świat i czy nic mu nie grozi. Przepracowanie swoich emocji na terapii może Ci pomóc zrozumieć to, co się w Tobie dzieje i dojść do porządku z własnymi emocjami. Podczas psychoterapii możesz też zdobyć dodatkową wiedzę na temat LGBTQ+.
Częste są również grupy wsparcia dla rodziców osób LGBTQ+ – rodzice mogą dzielić się ze sobą swoimi doświadczeniami i wspierać się nawzajem. Poza terapią indywidualną dobrym pomysłem może okazać się również terapia rodzinna – wtedy będziecie mieli szansę na to, by wspólnie, w obrębie rodziny, przepracować swoje problemy i emocje, zrozumieć się nawzajem i otworzyć na siebie i swoje potrzeby. A to może wam pomóc zbliżyć się do siebie i umocnić waszą więź.
O co chodzi z LGBT+? Zdobądź podstawową wiedzę
LGBTQ+ to dla wielu bardzo tajemnicze literki. Być może je słyszałeś, być może w pewnym stopniu się w tym orientujesz, ale brakuje Ci głębszej wiedzy na ten temat. Nie ma w tym nic dziwnego i nie jest to powodem do wstydu – w końcu wcale nie musisz znać się na wszystkim, to wręcz niemożliwe. Jeśli jednak taka wiedza będzie Ci potrzebna w życiu, zawsze możesz ją zdobyć.
Warto zacząć od samych podstaw – co oznacza skrót LGBTQ+? To skrót od Lesbian (lesbijki) Gay (geje) Bisexual (osoby biseksualne) Transgender (osoby transpłciowe). Q to skrót od „queer” i łączy w sobie wszystkie różnorodne tożsamości płciowe, pod tym stwierdzeniem mogą podpisać się na przykład osoby niebinarne. + to z kolei oznaczenie wszystkich pokrewnych i niewymienionych w skrótowcu pokrewne społeczności.
Queer- Pojęcie łączące różnorodne nienormatywne tożsamości zarówno płciowe jak i seksualne. Osoby niebinarne zaś wpadają pod literkę T (jako jedna z form transpłciowości rozumianej jako niezgodność płciowa)
Możesz spotkać się z wieloma wariantami tego skrótu – możesz spotkać się z prostym LGBT lub też z bardziej rozwiniętym LGBTQIA – dwie ostatnie litery odnoszą się do osób interpłciowych i aseksualnych.
Skoro już wiesz, jak rozwinąć ten skrót, pora wejść głębiej i dowiedzieć się, czym są te wszystkie tożsamości płciowe czy orientacje seksualne.
Tożsamości płciowe
Tożsamość płciowa dotyczy pozabiologicznych aspektów płciowych takich jak np. poczucie przynależności do danej płci czy roli społecznej. Gdy biologiczne aspekty płci zgadzają się z tożsamością płciową danej osoby mówimy o cispłciowości. W przypadku ich rozbieżności o transpłciowości.
Jeśli jednak osoba, której przypisano przy urodzeniu płeć żeńską identyfikuje się jako mężczyzna lub odwrotnie – osoba z przypisaną przy urodzeniu płcią męską identyfikuje się jako kobieta – wtedy mowa o osobie transpłciowej. Wynika więc z tego prosta zależność – osoba transpłciowa to taka, która identyfikuje się z płcią inną niż ta, do której została przypisana przy urodzeniu.
To całe spektrum to właśnie niebinarność, termin parasol który miesci w sobie wiele różnych odmian jak te wymienione dalej. Mogą za to identyfikować się jako osoby agender – czyli takie, które nie czują powiązania z jakąkolwiek płcią, genderfluid – czyli takie, których postrzeganie własnej płci jest bardzo płynne i zależy od konkretnej sytuacji, czy na przykład jako osoby niebinarne – czyli takie, które nie odnajdują się w binarnym podziale na kobiety i mężczyzn i swojej tożsamości płciowej dopatrują się poza tymi biegunami. To tylko przykłady – tożsamości płciowych jest naprawdę bardzo wiele.
Orientacje seksualne
Orientacja seksualna to pociąg seksualny do konkretnych osób. Osoba heteroseksualna czuje pociąg do osób przeciwnej płci i to z nimi chce się wiązać i zakładać rodzinę. Osoby homoseksualne z kolei czują pociąg do przedstawicieli swojej płci i to z nimi widzą swoją przyszłość. Osoby biseksualne to takie, które czują pociąg do więcej niż jednej płci, bez względu na własną płeć. Osoby panseksualne z kolei czują pociąg po prostu do osób – bez względu na ich biologiczną płeć czy tożsamość płciową, bo liczy się dla nich przede wszystkim dana osoba, a nie kwestie związane z płcią biologiczną i kulturową. Wymienić można jeszcze na przykład osoby aseksualne – czyli takie, które nie czują pociągu seksualnego do nikogo, niezależnie od płci lub odczuwają go tylko w pewnych specyficznych kontekstach.
Osoby aseksualne mogą – choć nie muszą – być aromantyczne, więc nie czuć też potrzeby romantycznego związku, nie tylko uprawiania seksu. Mogą jednak być też heteroromantyczne – czuć potrzebę związania się z przedstawicielem przeciwnej płci w romantyczny sposób, homoromantyczne – romantyczne uniesienia chcą przeżywać z przedstawicielami własnej płci, biromantyczne – mogą wejść w romantyczny związek z różnymi płciami.
Dlaczego dziecko dokonało coming outu?
To jedno z pytań, które może pojawić się w Twojej głowie. Możesz być w jakimś stopniu przekonany, że dziecko nie powinno tego robić, nie powinno obarczać tym nikogo i „afiszować się” swoją „odmiennością”. Może jest Ci po prostu z tym ciężko i wolałbyś nie wiedzieć. To wszystko naturalne odczucia, ale pomyśl też o swoim dziecku.
Powiedziało Ci to, dokonało przed Tobą coming outu, bo nie chciało się więcej ani ukrywać, ani Cię okłamywać. Chciało żyć w zgodzie ze sobą i po prostu cieszyć się życiem, bez strachu o to, że wielka tajemnica wyjdzie na jaw i dowiesz się od kogoś innego – przecież taka sytuacja zabolałaby Cię jeszcze bardziej.
Dziecko dokonało coming outu przed Tobą, bo Ci ufa i chce, byś nadal był częścią jego życia – takiego, jakim jest ono naprawdę.
Dlaczego dziecko okazało się częścią społeczności LGBT+?
Tak po prostu jest. Nie miałeś/aś na to wpływu. Nikt go tego nie nauczył, nikt go do tego nie zmusił, nie stało się tak dlatego, że Twój syn w dzieciństwie bawił się lalkami z siostrą lub córka wspinała się na drzewa razem ze starszymi braćmi. To nie dlatego, że jesteś samotnym rodzicem i dziecku brakowało wzorców drugiego rodzica. Takie po prostu jest. To zawsze było częścią jego samego, tylko musiało upłynąć trochę czasu, by dziecko zaczęło zdawać sobie z tego sprawę.
Czy można to wyleczyć?
Niegdyś wierzono, że homoseksualizm to choroba – istniały specjalne obozy konwersyjne, na które wysyłano dzieci odbiegające od cispłciowego lub heteronormatywnego wzorca społecznego. Niegdyś sądzono wręcz, że to choroba, dlatego wskazywano na możliwość leczenia w szpitalu psychiatrycznym.
Dzisiejszy stan wiedzy wskazuje jasno, że wszystko to były działania krzywdzące i motywowane homofobią oraz innymi uprzedzeniami. Homoseksualność nie jest już w cywilizowanych krajach uważany za chorobę, a i same obozy konwersyjne są już zakazane. Nie można „przestawić” cudzej orientacji. Zrób mały eksperyment i odwróć sytuację. Czy Ciebie – osobę heteroseksualną – dałoby się „przestawić” na biseksualność lub homoseksualność? Czy pozwoliłbyś, by coś sprawiło, że Ty – jako osoba cispłciowa – zaczynasz się identyfikować z zupełnie inną płcią? To wszystko byłoby sporym pogwałceniem Twojej tożsamości, prawda? Twoje dziecko czułoby dokładnie to samo.
Czy dziecko musi się obnosić ze swoją tożsamością lub orientacją?
Spróbuj odpowiedzieć sobie na inne pytanie – a czy na pewno się obnosi? Czy heteroseksualnej parze, która trzyma się za ręce podczas spaceru po parku też byś powiedział, że obnosi się ze swoją orientacją? Nie zrobiłbyś tego, prawda? Twoje dziecko wcale się nie obnosi – po prostu akceptuje swoją tożsamość i chce żyć w zgodzie z nią – okazywać to poprzez ubiór, zaimki czy wybór partnera. I to zupełnie normalne. W końcu każdy człowiek chce być przede wszystkim szczęśliwy.
Czy moje dziecko spotkają jakieś problemy?
Dyskryminacja osób LGBTQ+ to naprawdę poważny i rozległy temat. Nie wszyscy są otwarci i tolerancyjni, dlatego faktycznie, Twoje dziecko może być narażone na problemy. Jednak każdy jest – każdy może na swojej drodze spotkać niewłaściwą osobę, która będzie chciała je skrzywdzić.
To zupełnie naturalne, że martwisz się o dziecko, jednak nie możesz go zamknąć pod kloszem. Jeśli jednak niepokój spędza Ci sen z powiek, zawsze możesz zaproponować jakąś formę pomocy – przeprowadzkę do dzielnicy, którą uważasz za bezpieczniejszą czy chociażby ofiarowanie dziecku gazu pieprzowego do obrony. Być może nigdy z niego nie skorzysta – i to byłaby ta najlepsza sytuacja – jednak możesz się czuć bezpieczniej z samą świadomością, że ma przy sobie coś do obrony.
Czy dziecko założy kiedyś rodzinę?
W Polsce nadal związki partnerskie przez osoby tej samej płci nie są dozwolone, jednak nie jest powiedziane, że ten stan nie zmieni się w przyszłości. W wielu krajach Europy – w tym na przykład w Czechach czy w Holandii – takie małżeństwa są dozwolone. Podobnie wygląda to w wielu stanach w USA. W części państw europejskich czy właśnie w Stanach Zjednoczonych dopuszcza się nawet do adopcji dzieci przez pary jednopłciowe. W Polsce wszystko się może zdarzyć. Jeśli Twoje dziecko znajdzie odpowiednią dla siebie osobę partnerską, zawsze będzie mogło sformalizować swój związek poza granicami Polski – jeśli do tego czasu nie zostaną one zalegalizowane – lub po prostu żyć razem bez żadnych formalności.
Jak powiedzieć o tym innym? Co z opinią społeczną?
Czy zdanie sąsiadów jest dla Ciebie ważniejsze od dobra Twojego dziecka? Oczywiście, w małych miasteczkach i na wsiach, taka opinia może być dla wielu bardzo ważna, ale przecież najważniejsze jest dobro i szczęście Twojego dziecka.
Nie musisz też wcale nikomu nic mówić ani nikomu się tłumaczyć – nie jesteś nikomu niczego winien, a już na pewno nie masz obowiązku opowiadać ludziom o bardzo prywatnych kwestiach z życia swojego i Twojej rodziny. Jeśli Twoje dziecko będzie chciało, samo dokona coming outu przed szerszym gronem ludzi.
ŹRÓDŁA:
Pokaż całość
Na stronie internetowej Psychoterapiacotam.pl, przykładamy wagę do udostępniania jedynie sprawdzonych, rzetelnych informacji dotyczących objawów i profilaktyki chorób, ponieważ jesteśmy przekonani, że rozwijanie świadomości i wiedzy w tej dziedzinie wspomoże długotrwałe utrzymanie zdrowia. Należy jednak zwrócić uwagę, że ten artykuł nie jest poradą lekarską i nie może zastąpić diagnostyki ani konsultacji z lekarzem lub specjalistą psychologiem psychoterapeutą.
SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI !
Poradnia CO tam? to skuteczna psychoterapia dla osób w każdym wieku. Dzięki znakomitej wiedzy i wieloletniemu doświadczeniu naszych specjalistów pomagamy skutecznie. Obdarzamy naszych pacjentów ogromną dozą zrozumienia, empatii i szacunku dla trudności, z jakimi się mierzą.
Pomożemy w doborze najlepszego specjalisty i znajdziemy możliwie najszybszy termin.
Możesz również umówić samodzielnie wizytę w gabinecie, do twojej dyspozycji są aż 5 placówek w Warszawie, lub sesję online.
Dodaj komentarz