Odpowiednia dieta ma ogromne znaczenie dla ludzi. Jeść po prostu trzeba. Sposób odżywiania ma znaczenie dla zdrowia, samo jedzenie jest też przyjemnością. Jednak gdy jedzenie zaczyna rządzić życiem, mogą pojawić się rozmaite zaburzenia odżywiania. Jednym z nich, obok anoreksji pojawiającym się statystycznie najczęściej jest bulimia. Nie należy lekceważyć żadnych zaburzeń odżywiania – przyczyniają się one do pogorszenia jakości życia, są też niebezpieczne dla zdrowia i życia.
Czym jest bulimia? Jak się objawia? Gdzie poszukać pomocy i jak ją leczyć? Dowiedz się!
SPIS TREŚCI:
Wszystkie zaburzenia odżywiania są groźne, bo oddziałują bezpośrednio na organizm. Są w stanie wyniszczyć zarówno fizycznie, jak i psychicznie, a w rezultacie doprowadzić nawet do śmierci. Co to jest bulimia? To zaburzenie odżywiania, które zwane jest też żarłocznością psychiczną. Statystycznie częściej na bulimię zapadają kobiety – zagrożone są nią zwłaszcza te, które bardzo mocno skupiają się na swoim wyglądzie fizycznym, dążą do wypracowania i utrzymania za wszelką cenę idealnej sylwetki, ale nie do końca potrafią zapanować nad tym procesem.
Bulimik ma napady głodu, podczas których objada się bez opamiętania. Najczęściej występuje to po etapie głodówki, która jest stosowana, by stracić na wadze. Napad żarłoczności psychicznej może zostać wywołany przez stres, chęć rozładowania napięcia lub poprawienia sobie humoru po ciężkim dniu. Bulimik je, bo od tego czuje się lepiej i redukuje targające nim emocje czy pozbywa się stresu. W ciągu jednego takiego napadu głodu jest w stanie pochłonąć nawet kilka tysięcy kalorii w ciągu godziny. Znane są też sytuacje, w których napad żarłoczności psychicznej trwał kilka godzin, podczas których osoba chora pochłonęła kilkadziesiąt tysięcy kalorii.
Potem przychodzi moment przerażenia swoimi czynami i poczucie ogromnego wstydu. Wtedy bulimik będzie próbował pozbyć się tego, co zjadł, bo boi się przytyć i stracić efekty swojej ciężkiej pracy nad sobą. Nie potrafi jednak nad tym zapanować i przy następnej okazji sytuacja się powtarza.
Bulimia to coś więcej niż objadanie się. To próba poradzenia sobie z problemami i napięciami psychicznymi poprzez jedzenie, by następnie samodzielnie karać się za utratę kontroli i poprzez wymioty spróbować odzyskać kontrolę nad swoim ciałem, a w rezultacie też nad swoim życiem.
To zaburzenie odżywiania występuje w dwóch formach – pierwszą jest forma przeczyszczająca. Osoba zaburzona prowokuje wymioty, przyjmuje środki przeczyszczające i robi wszystko, by pozbyć się spożytego jedzenia. Druga natomiast jest nieprzeczyszczająca. Wtedy osoba zaburzona nie prowokuje wymiotów, ale katuje swoje ciało ciężkimi, wyczerpującymi ćwiczeniami fizycznymi, by spalić spożyte kalorie.
Bulimia jest bardzo niebezpieczna i nie należy jej lekceważyć. Niestety, bulimik potrafi się bardzo dobrze ukrywać, dlatego jego najbliżsi mogą nie mieć pojęcia o tym, że ma problem z żarłocznością psychiczną. Istnieją jednak symptomy, które powinny Cię zaniepokoić i dać sygnał, że kogoś z Twojego najbliższego otoczenia mogła dotknąć właśnie bulimia. Objawy tej choroby to:
Napady objadania się – podstawowy objaw tego zaburzenia. Chory podczas tych napadów je bez opamiętania, próbując w ten sposób rozładować psychiczne napięcie i zagłuszyć swoje problemy
Kolejnym etapem jest dojmujące poczucie wstydu, które związane jest bezpośrednio z próbą pozbycia się spożytych kalorii. Bulimik może prowokować wymioty, przyjmować środki przeczyszczające i inne produkty, które pozwolą na jak najszybsze pozbycie się z organizmu jedzenia. Może też nadmiernie katować się ćwiczeniami, by spalić spożyte kalorie
Głodzenie się i nadmierne objadanie nie jest zdarzeniem jednorazowym i przybiera wygląd powtarzających się regularnie cykli
Nadmierne skupienie się na swoim wyglądzie fizycznym
Strach przed przybraniem na wadze
Niska samoocena
Poczucie wstydu
Poczucie obrzydzenia i wstrętu bulimika do samego siebie
Nadmierne myślenie o kolejnych posiłkach
Osoba z bulimią wstydzi się swojej przypadłości, wie, że ma problem, ale nie potrafi nad tym zapanować, co napędza jeszcze większe poczucie wstydu i utraty kontroli – nie tylko nad jedzeniem, ale też całym swoim życiem. Dlatego ukrywa swoje epizody objadania się, planuje je pieczołowicie, podporządkowując im swój czas.
Najczęściej osoby zaburzone objadają się więc nocami lub wtedy, gdy innych domowników nie ma w domu. A nagłe pojawienie się kogoś podczas fazy objadania się może spowodować jeszcze większy wzrost wstydu.
Podczas napadów objadania bulimikowi jest wszystko jedno, co je. Łączy ze sobą przypadkowe produkty i wybiera jedzenie wysokokaloryczne. Objada się do momentu, w którym zje wszystko lub gdy brzuch zaczyna go boleć z przejedzenia.
Sylwetka bulimika może pozostawać bez zmian – inaczej niż w anoreksji są oni w stanie zachowywać normalną masę ciała, dlatego choroba jest trudna do zauważenia na pierwszy rzut oka.
Bulimia wpływa też na stan fizyczny człowieka. Na dłoniach mogą pojawić się zmiany skórne wywołane przez ciągłe prowokowanie wymiotów, zęby mogą zacząć się niszczyć, bo będą pojawiać się ubytki w szkliwie. Ślinianki mogą być powiększone, może dojść do odwodnienia czy zaburzeń pracy serca. Nadużywanie rozmaitych środków przeczyszczających może doprowadzić też do zaburzenia metabolizmu i pracy jelit. Prowokowanie wymiotów jest też niebezpieczne dla przełyku i gardła. W najgorszym wypadku może dojść nawet do pęknięcia ściany przełyku.
O bulimii można mówić w sytuacji, gdy napady objadania się i spalania/pozbywania się z organizmu kalorii to cykl, który powtarza się co najmniej dwa razy w tygodniu przez okres trzech miesięcy.
Bulimia nie jest problemem, z którym można sobie poradzić samodzielnie. To zaburzenie natury psychicznej, które zaburza odbiór rzeczywistości oraz własnej osoby. Trudno jest samodzielnie wyrwać się z cyklu głodówki, objadania i pozbywania kalorii.
Problem jest złożony, dlatego pomocy trzeba szukać też w wielu miejscach. Przede wszystkim wsparciem powinna być rodzina i przyjaciele. W ten sposób osoba chora czuje, że nie jest sama, ma w swoim otoczeniu ludzi, którzy będą ją wspierać i kogoś, na kogo może liczyć. To ważne w drodze do samoakceptacji i zwalczenia w sobie problemów związanych z zaburzeniami odżywiania. Co jeszcze warto zrobić, gdy Ciebie lub kogoś Ci bliskiego nęka bulimia? Gdzie szukać pomocy?
To nie jest choroba, z którą można sobie poradzić samodzielnie – nawet przy największym wsparciu rodziny, dlatego poszukaj pomocy profesjonalistów. Lekarzy, w tym też lekarzy psychiatrów, psychologów, psychodietetyka i wielu innych osób.
Jeżeli Ciebie lub kogoś Ci bliskiego dręczy bulimia, leczenie jest niezbędne. Nieleczona bulimia może doprowadzić do poważnych problemów, a w rezultacie również do śmierci. Na samym początku bardzo ważna jest walka o nadwyrężone zdrowie fizyczne i ustabilizowanie somatycznego stanu pacjenta.
To jednak dopiero początek drogi. Leczenie farmakologiczne stosowane jest również w przypadku leczenia zaburzeń w sferze psychicznej – leki mogą hamować napady wilczego głodu i zachowania przeczyszczające. Bywa też konieczne w leczeniu innych zaburzeń współistniejących przy bulimii. Bulimia bowiem jest zaburzeniem, przy którym mogą pojawić się też inne zaburzenia – lękowe lub depresyjne, które też trzeba zwalczyć.
Zdarza się, że dla bezpieczeństwa osoby chorej wskazany jest pobyt w szpitalu i leczenie w tych warunkach, ale nie jest to reguła.
Osoba z bulimią powinna poddać się terapii, by zwalczyć psychiczny przymus objadania się i zrozumieć mechanizm, który go powodował. To z kolei pozwala dotrzeć do sedna problemu – a gdy problem jest już znany, a mechanizmy działania rozpracowane, można rozpocząć pracę nad tym, by zastąpić je zdrowymi wzorcami. Podczas terapii osoba chora uczy się także rozładowywać napięcie i stres oraz radzić sobie z własnymi emocjami w inny, lepszy i niedestrukcyjny sposób.
W przypadku leczenia bulimii poza terapią indywidualną sprawdza się też terapia grupowa. Wtedy bulimik ma okazję poznać ludzi, z którym łączą go podobne doświadczenia, co pomaga znaleźć wsparcie i zrozumieć istotę swoich problemów. Osoby, które są już na innym, dalszym etapie leczenia są też ogromną motywacją do pracy nad sobą.
Na stronie internetowej Psychoterapiacotam.pl, przykładamy wagę do udostępniania jedynie sprawdzonych, rzetelnych informacji dotyczących objawów i profilaktyki chorób, ponieważ jesteśmy przekonani, że rozwijanie świadomości i wiedzy w tej dziedzinie wspomoże długotrwałe utrzymanie zdrowia. Należy jednak zwrócić uwagę, że ten artykuł nie jest poradą lekarską i nie może zastąpić diagnostyki ani konsultacji z lekarzem lub specjalistą psychologiem psychoterapeutą.
SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI !
Poradnia CO tam? to skuteczna psychoterapia dla osób w każdym wieku. Dzięki znakomitej wiedzy i wieloletniemu doświadczeniu naszych specjalistów pomagamy skutecznie. Obdarzamy naszych pacjentów ogromną dozą zrozumienia, empatii i szacunku dla trudności, z jakimi się mierzą.
Pomożemy w doborze najlepszego specjalisty i znajdziemy możliwie najszybszy termin. Do twojej dyspozycji jest 7 placówek w Warszawie, lub sesje online.
Bemowo
Targówek +48 573 050 052
Wilanów +48 509 019 090
Włochy +48 509 946 600
Białołęka +48 690 231 531
Skontaktuj się z nami już dzisiaj ! Odpowiemy na wszystkie Twoje pytania.
Dodaj komentarz