Ekstrawertyk najlepiej czuje się wśród ludzi – to właśnie w ten sposób odzyskuje energię. Zwrócony jest na zewnątrz – uwagę zwraca na innych ludzi i otaczający go świat. Co, naturalnie, czyni go jednocześnie całkowitym przeciwieństwem introwertyka.
Ekstrawertycy cenią szybkie tempo życia, są towarzyscy i pozytywnie nastawieni do życia. Poznaj dokładniej ekstrawertyka!
SPIS TREŚCI:
Ekstrawertyków jest naprawdę wielu. Być może sam nim jesteś, ale nawet jeśli nie, to z pewnością potrafisz w swoim otoczeniu odszukać ekstrawertyków. Z natury nie chowają się oni przed ludźmi, bo uwielbiają przebywać w centrum uwagi, są głośni, rozmowni i bardzo towarzyscy. Dlatego bardzo często ekstrawertyka można poznać już na pierwszy rzut oka.
Ekstrawertyk to więc osoba towarzyska, gadatliwa, żywiołowa i zawsze chętna do udziału w najróżniejszych przedsięwzięciach. Doskonale wypoczywa w ruchu, pośród ludzi i zgiełku. Siedzenie w domu uważa za męczące i nudne – nie odpocznie podczas spokojnego wieczoru w domu tak dobrze, jak na wieczorze karaoke ze znajomymi.
Podejmują się wielu różnych zobowiązań, są organizatorami, pomocnikami i centrum wielu wydarzeń. Sporo rzeczy nie mogłoby się odbyć, gdyby nie ich duży udział w przedsięwzięciu. Nie mają żadnych problemów z uzewnętrznianiem się przed innymi ludźmi, przed snuciem różnych, interesujących opowieści czy poznawaniem nowych ludzi.
Czy oznacza to, że dobrze jest być ekstrawertykiem? Tak naprawdę nie można porównywać ekstrawertyka i introwertyka pod kątem tego, który typ osobowości jest „lepszy”. Każdy ma bowiem swoje mocne strony. Nie można też zmienić swojego typu osobowości – introwertyk nie przeistoczy się w ekstrawertyka i na odwrót.
Ekstrawertyk bez wątpienia ma swoje mocne strony, ale ma też te słabe – dokładnie tak, jak każdy człowiek. Ekstrawertycy uwielbiają mówić, dużo, głośno i często o sobie. Jednak ze słuchaniem innych osób mogą mieć poważny problem. Ekstrawertyk może mieć problem ze skupieniem się na tym, co mówi do niego druga osoba i słuchanie innych z zainteresowaniem czy zrozumieniem wcale nie musi przychodzić mu łatwo.
Ekstrawertycy mogą też uchodzić w towarzystwie, co prawda za wspaniałych kompanów do zabawy, ale za ludzi mało odpowiedzialnych i dość lekkomyślnych. Mają bowiem tendencje do podejmowania decyzji pod wpływem emocji i impulsu. Szybko się też nudzą, co doprowadza ich do porzucania jednych zajęć i poszukiwania kolejnych – przez co mogą zawalać terminy czy nie kończyć rozpoczętej już rzeczy. Poszukiwanie nowych bodźców może ich też popchnąć do zdrady partnera.
Bywa też, że ekstrawertycy biorą na swoje barki zbyt dużo, co z czasem zaczyna ich coraz bardziej frustrować. Mogą pojawić się u nich oznaki przemęczenia, mogą też zacząć cierpieć z powodu obniżonego nastroju. Takie sytuacje nie zdarzają się bardzo często, ale są bardzo nieprzyjemne. Są związane bezpośrednio z trybem życia i funkcjonowania osoby ekstrawertycznej.
Ekstrawertyk może uchodzić za osobę niesłowną, nieterminową, zapominalską i podchodzącą do swoich obowiązków w sposób zbyt lekki i niewłaściwy. To wszystko pozory – ekstrawertycy doskonale potrafią odnaleźć się w pracy, zwłaszcza na dynamicznym, wymagającym szybkiej reakcji na zmiany stanowisku pośród ludzi. Mogą mieć jednak poważny problem z projektami, którymi powinni zająć się w pojedynkę. Ekstrawertyk przede wszystkim bowiem potrzebuje towarzystwa i uwagi innych ludzi, wtedy czuje się najszczęśliwszy.
Samo słowa ekstrawertyk pochodzi od „extra” – czyli „na zewnątrz” i „vertere”, czyli „zwracać się” w swojej istocie jest więc całkowitym przeciwieństwem introwertyka, który zwraca się do wewnątrz i skupia na swoim własnym świecie przeżyć wewnętrznych. Ekstrawertyk przede wszystkim skupia się na tym, co jest na zewnątrz i temu poświęca swoją uwagę. To także z zewnątrz czerpie energię. Dlatego bardzo lubi przebywać wśród ludzi, być w centrum uwagi czy szukać rozrywek poza domem.
Sam termin wprowadzony został do psychologii przez samego Carla Gustava Junga – to właśnie on w swojej pracy „Typy psychologiczne” po raz pierwszy opisał zarówno ekstrawertyka, jak i introwertyka jako dwa typy osobowości. Miało to miejsce w roku 1921 roku. W późniejszym okresie wnikliwej analizie ekstrawertyzm poddał brytyjski psycholog Hans Jürgen Eysenck. On z kolei uznawał, że ekstrawertyzm w swojej istocie jest sumą wypadową wielu ludzkich cech, które odpowiadają za otwartość danego człowieka.
To jednak nie koniec badań – przez kolejne lata ekstrawertyzm był przedmiotem badań naprawdę wielu naukowców, którzy pochylali się nad tym typem osobowości, by ustalić, skąd się bierze i z czym związany jest ekstrawertyzm w swojej istocie. Badacze R. Depue oraz P. Collins na podstawie swoich badań wysnuli nawet wniosek, że ekstrawertyzm związany jest z większą wrażliwością tych bodźców, które reagują na możliwość otrzymania nagrody. Podczas gdy u introwertyków większą wrażliwość wykazują bodźce reagujące na możliwość otrzymania kary.
Wiesz już, że ekstrawertyk, to osoba zwrócona głównie na zewnątrz. Nie skupia się ona za bardzo na swoich przeżyciach, nie ma skłonności do analizowania w samotności, rozmyślania i rozbudowywania swojego świata przeżyć wewnętrznych. Woli działać i realizować się w ruchu niż odpoczywać spokojnie czy oddawać się marzeniom.
Oczywiście, nie wszyscy ekstrawertycy są tacy sami. Każdy ekstrawertyk jest inny – ma swoje własne pasje i zainteresowania czy zbiór cech charakteru, które wyróżniają go spośród innych osób. Dlatego nie można na daną osobę patrzeć tylko i wyłącznie przez pryzmat jej ekstrawertyzmu. Jednak można wymienić zbiór cech, który charakteryzuje ekstrawertyków. Jakie to cechy?
Szybka i głośna mowa – ekstrawertycy są głośni, często podczas rozmowy gwałtownie gestykulują. Mówią prędko, często przeskakują z tematu na temat i zdarza się, że po prostu gubią wątek
Mają bardzo dobrą pamięć krótkotrwałą
Uwielbiają prowadzić aktywny tryb życia
Są towarzyscy, lubią przebywać wśród ludzi
Właśnie wśród ludzi i w ruchu uzupełniają swoją energię
Preferują aktywny wypoczynek podczas urlopów i wakacji
Działają pod wpływem impulsu
Dają ponosić się emocjom
Pod wpływem impulsu i emocji mogą podejmować decyzje, których potem żałują
Utrzymują kontakt wzrokowy podczas rozmowy
Mają dobrze opanowany język ciała
Na podstawowym etapie edukacji osiągają wyższe wyniki w nauce
Uwielbiają prace w grupie
Często pełnią rolę lidera w grupie
Nie zawsze kontrolują w pełni swoje sytuacje – nagłe, niespodziewane i przykre, trudne dla nich sytuacje mogą doprowadzić nawet do ataku histerii
Szybko nawiązują znajomości z innymi ludźmi
Nie lubią, gdy ich wypoczynek zanadto się wydłuża – lubią pracować, nie lubią za to marnować czasu
Czasami mogą czuć się przemęczeni, czuć narastającą frustrację i stres spowodowany nadmiarem obowiązków, które przyjęli na swoje barki
Warto zdawać sobie sprawę też z tego, że statystycznie częściej to właśnie ekstrawertyczni mężczyźni narażeni są na kryzys wieku średniego. Spowodowane jest to ich nastawieniem na świat zewnętrzny i innych ludzi i ze świadomością, że mogą nie móc sprostać oczekiwaniom i prowadzić dokładnie takiego życia, na jakie mają ochotę – pełnego podziwu ze strony innych osób.
Choć nie tylko ekstrawertyków dotyka problem kryzysu wieku średniego, statystycznie przyjmuje się, że przechodzą oni przez niego zarówno częściej, jak i przyjmuje on cięższą formę.
Każdy człowiek potrzebuje pracy. Najlepiej dla niego, gdy będzie to praca, która nie tylko pozwoli mu zdobyć pieniądze i zaspokoić swoje potrzeby materialne, ale też taka, która przyniesie mu mnóstwo satysfakcji.
Ekstrawertyk może być świetnym pracownikiem, jednak należy mieć na uwadze, że nie odnajdzie się w zawodach i zadaniach, które wymagają ciszy, samotności i całkowitego skupienia na problemie czy ogromnej drobiazgowości.
Ekstrawertyk będzie nieszczęśliwy i sfrustrowany, jeśli nie będzie mógł pracować wśród innych osób. Doskonale za to odnajduje się podczas pracy w grupie, podejmowania drużynowego wysiłku czy pracy, która zakłada mnóstwo interakcji z innymi ludźmi.
Dlatego jest doskonałym pracownikiem HR – może prowadzić rekrutacje nowych pracowników i zajmować się sprawami pracowników obecnych. Jako miłośnik pracy w grupie odnajdzie się też w roli menadżera i lidera zespołu.
Kontakt z człowiekiem jest tym, czego bardzo potrzebuje, dlatego może być też doskonałym doradcą klienta. Odnajdzie się też na stanowisku trenera personalnego, pilota wycieczek, rezydenta turystycznego. Może zostać też stewardem lub stewardessą. Dynamiczne środowisko, częste podróże i kontakt na co dzień z mnóstwem ludzi są czymś, co bardzo lubi i czymś, w czym doskonale się odnajduje.
Ekstrawertycy mają też naturalny talent do zjednywania sobie ludzi, dlatego nadają się do pracy nawet wśród bardzo wymagających klientów. Są doskonałymi szkoleniowcami – przez swoją ekspresję i styl bycia potrafią zainteresować słuchaczy tym, co mają do powiedzenia i przekazać innym ludziom swoją wiedzę. Zwłaszcza, że ekstrawertyk – jeśli jest czymś naprawdę mocno zainteresowany – potrafi poświęcić się w pełni swojemu hobby czy obszarowi swoich zawodowych zainteresowań i zdobyć dużą wiedzę na ten temat.
Ekstrawertycy nie lubią być pomijani i niezauważani, dlatego często można odnieść wrażenie, że ekstrawertyk w pracy stara się przede wszystkim dostać uwagę ze strony otoczenia i nagrodę. To, że trudno go nie zauważyć sprawia, że może być doskonałym naturalnym liderem i świetnie odnajdować się na kierowniczych stanowiskach. W pewnych sytuacjach jednak może być dla współpracowników bardzo męczącym towarzyszem – ale i z tym problemem na ogół potrafi sobie poradzić, bo potrafi przekonać do siebie innych i zarazić swoją energią czy optymistycznym nastawieniem.
Ekstrawertyk w pracy potrzebuje nowych wyzwań i bodźców. Praca w statycznym środowisku, praca, w której będzie musiał zawsze robić jedno i to samo, co sprawi, że popadnie w rutynę nie jest dla niego odpowiednia. W takiej pracy może być sfrustrowany i stosunkowo szybko się wypalić.
ŹRÓDŁA:
Pokaż całośćNa stronie internetowej Psychoterapiacotam.pl, przykładamy wagę do udostępniania jedynie sprawdzonych, rzetelnych informacji dotyczących objawów i profilaktyki chorób, ponieważ jesteśmy przekonani, że rozwijanie świadomości i wiedzy w tej dziedzinie wspomoże długotrwałe utrzymanie zdrowia. Należy jednak zwrócić uwagę, że ten artykuł nie jest poradą lekarską i nie może zastąpić diagnostyki ani konsultacji z lekarzem lub specjalistą psychologiem psychoterapeutą.
SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI !
Poradnia CO tam? to skuteczna psychoterapia dla osób w każdym wieku. Dzięki znakomitej wiedzy i wieloletniemu doświadczeniu naszych specjalistów pomagamy skutecznie. Obdarzamy naszych pacjentów ogromną dozą zrozumienia, empatii i szacunku dla trudności, z jakimi się mierzą.
Pomożemy w doborze najlepszego specjalisty i znajdziemy możliwie najszybszy termin. Do twojej dyspozycji jest 7 placówek w Warszawie, lub sesje online.
Bemowo
Targówek +48 573 050 052
Wilanów +48 509 019 090
Włochy +48 509 946 600
Białołęka +48 690 231 531
Skontaktuj się z nami już dzisiaj ! Odpowiemy na wszystkie Twoje pytania.
Dodaj komentarz