Jak żyć z alkoholikiem?

Jak żyć z alkoholikiem

Związek z osobą uzależnioną nie jest łatwy. Nierzadko bywa też tak, że partner bądź partnerka osoby uzależnionej nie są gotowi na taki problem w związku. Wiążą się bowiem z osobą zdrową i bez nałogów, a po pewnym czasie orientują się, że w ich związku pojawił się jeszcze alkohol. W dodatku zajmuje on coraz ważniejsze miejsce i przez osobę uzależnioną stawiany jest na pierwszym miejscu. Taka sytuacja nie jest łatwa. Dlatego często dochodzi do rozpadu rodzin z powodu problemu alkoholowego. Nierzadko też dochodzi do problemu współuzależnienia.

Pierwszym krokiem do zmian i walki o lepszą przyszłość jest przyznanie, że w domu panuje problem alkoholowy. To nadal bardzo trudne, ale przełamanie wstydu jest tutaj kluczowe. Najczęściej pierwszy krok w tym kierunku robi kobieta, której partner jest uzależniony. To właśnie ona na swoje barki bierze trud utrzymania rodziny i związku. Jednak nie może być w tej walce osamotniona – uzależniony partner musi przede wszystkim chcieć się zmienić i rozpocznie prace nad sobą. Musi też zauważyć, że ma problem, a bardzo częste przy uzależnieniu jest negowanie problemu i oszukiwanie nie tylko otoczenia, ale też samego siebie.

Żeby żyć z alkoholikiem i nie popaść we współuzależnienie, trzeba przede wszystkim zdać sobie sprawę z tego, że w rodzinie naprawdę dzieje się źle i daleka jest ona od normalności. W takiej sytuacji czymś normalnym są negatywne emocje – żal, gniew, smutek czy rozgoryczenie. Warto sobie na nie pozwolić, bo utrzymywanie fasady osoby silnej i niepokonanej nie działa w tym przypadku zbyt dobrze.

Jak postępować z alkoholikiem

Partnerka bądź partner osoby uzależnionej ma prawo czuć negatywne emocje, ma prawo przeżywać to, co się dzieje w domu. Ma prawo też do wyrażania siebie, swoich uczuć i pamiętania o swoich potrzebach. Zapominanie o sobie i poświęcenie się całkowicie osobie uzależnionej może doprowadzić do współuzależnienia.

Partnerzy osób uzależnionych muszą być w swoim zachowaniu względem uzależnionych przede wszystkim konsekwentni. Nie mogą uzależniać swoich reakcji od czynników zewnętrznych, nie mogą też pobłażać alkoholikowi i tolerować jego wybryków pod wpływem alkoholu.

Bardzo częstym błędem jest też próba ułatwienia alkoholikowi życia – sprawienia, że jego choroba alkoholowa w ogóle nie jest dla niego problemem. Partnerki – statystycznie częściej bowiem problem współuzależnienia dotyczy kobiet – bardzo często starają się tak funkcjonować, jakby problem alkoholizmu w domu w ogóle nie istniał. Chronią uzależnionego partnera przed konsekwencjami jego postępowań – tłumaczą przed znajomymi, próbują chronić przed utratą pracy, a gdy alkohol w końcu spowoduje jej utratę, na swoje barki biorę kwestię utrzymania. Nadal też dbają o dom, dzieci i podporządkowują życie całej rodziny nie tylko osobie uzależnionej, ale też udawaniu, że wszystko jest w porządku.

Tak robić nie można – nałogowiec, który czuje się bezkarny i który nie doświadcza problemów związanych ze swoim nałogiem to nałogowiec, który nie widzi problemu. W związku z tym sytuacja będzie coraz gorsza i nigdy się nie poprawi.

Co zrobić z alkoholikiem

Alkoholikowi nie można pobłażać i roztaczać nad nim swoistego parasola ochronnego. Wiele kobiet posuwa się nawet do tego, że same kupują uzależnionemu alkohol, byle tylko pił w domu i nie pokazywał się ludziom. Czują wtedy, że mają nad nim kontrolę i mają wrażenie, że nie pogarszają sytuacji.

Alkoholika jednak trzeba skonfrontować z jego postępowaniem, dać mu odczuć negatywne skutki tego, co robi. Trzeba też jasno uświadomić mu, że ma problem. Można to zrobić z pomocą przyjaciół i rodziny – przełamanie wstydu przed mówieniem o problemie alkoholowym jest kluczowe.

Jeśli alkoholik uświadomi sobie, że ma problem i będzie chciał się zmienić – związek i rodzina są jeszcze do uratowania.

Pomóc tu może terapia uzależnień. Warto też, by z terapii skorzystali partnerzy osób uzależnionych – współuzależnienie czy wszystkie przeżycia i emocje w związku z osobą uzależnioną też mogą powodować szereg problemów i są czymś do przepracowania, właśnie podczas terapii.

Co jeśli alkoholik nie chce się zmienić? Czasami trzeba pomyśleć też o sobie i dzieciach – nie da się pomóc komuś, kto tej pomocy nie chce. Jeśli jesteś w związku z osobą uzależnioną i czujesz, że ten związek się już wypalił lub masz poczucie, że Twoje bezpieczeństwo jest zagrożone, a w domu dochodzi do aktów przemocy, pamiętaj, że masz obowiązek przede wszystkim chronić siebie i dzieci. Czasami trzeba po prostu zamknąć pewien etap w swoim życiu i iść dalej. To też bardzo ciężkie, dlatego nie warto przez to przechodzić samodzielnie – zawsze przyda się pomoc.

Alkoholizm a dzieci

Alkoholizm w rodzinie nie pozostaje bez wpływu także na dzieci. One widzą wszystko to, co się dzieje w domu i odbija to na nich swoje piętno. Jeśli mama próbuje za wszelką cenę ukryć problem z alkoholem taty i całe swoje życie podporządkowuje właśnie temu, dziecko to otrzymuje jasny komunikat – o pewnych rzeczach nie wolno mówić, a emocje dziecka czy innych osób, poza osobą uzależnioną, nie mają znaczenia.

Takie dzieci nierzadko są spychane na boczny tor i też muszą nauczyć się podporządkowywać swoje życie, działania i emocje pod to, co się dzieje w domu. Nabierają też niewłaściwych wzorców rodzinnych, bo innych nie mają – dlatego w późniejszym życiu mogą mniej lub bardziej świadomie powielać schematy wyniesione z domu.

Mają później problemy również w życiu zawodowym i osobistym, mogą mieć problem z zaufaniem i nie mieć możliwości wyjść z destruktywnej roli społecznej, które samą sobie narzuciły w dzieciństwie. Problem DDA, czyli Dorosłych Dzieci Alkoholików, jest nadal bardzo poważny.

Dlatego problem z alkoholem w domu warto rozwiązać również ze względu na dzieci – one widzą i przyswajają naprawdę sporo. Dlatego również dzieciom z takich domów przyda się terapia, by mogły poradzić sobie ze swoimi problemami.