Zaburzenia lękowe to bardzo pojemna grupa zaburzeń. Zaburzenia na tle lękowym należą do jednych z najczęściej diagnozowanych wśród ludzi. Choć są bardzo różnorodne to w ujęciu historycznym wszystkie wiążą się z pojęciem nerwicy. Mogą wytworzyć się praktycznie u każdej osoby – niezależnie od płci, wieku czy pozycji społecznej.
W ich pojawieniu się bardzo dużą rolę odgrywają czynniki natury psychologicznej. Jak sobie z tym radzić? Przeczytaj!
SPIS TREŚCI:
Zaburzenia nerwicowe, zgodnie z przyjętą klasyfikacją ICD-10 to kategoria zaburzeń, do których zalicza się:
Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne
Zaburzenia lękowe
Zaburzenia adaptacyjne
Reakcję na ciężki stres
Zaburzenia dysocjacyjne
Zaburzenia, które występują pod postacią somatyczną
Inne zaburzenia nerwicowe
Przyczyny rozwijania się u ludzi zaburzeń nerwicowych należy rozpatrywać zgodnie z modelem biopsychospołecznym . Oznacza to, że chociaż w ich rozwoju dużą rolę odgrywają czynniki psychologiczne, na zagadnienie trzeba patrzeć w szerszy, bardziej kompleksowy sposób i brać pod uwagę również czynniki biologiczne, kulturowe, społeczne i środowiskowe. Nie można też przykładać tej samej miary do każdego człowieka – każdy przypadek należy traktować indywidualnie i rozpatrywać osobno. Każdy człowiek ma bowiem inne doświadczenia czy wrażliwość na bodźce.
W przypadku zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, zwanej potocznie nerwicą natręctw, to zaburzenie, które potrafi bardzo utrudnić życie. Polega na pojawianiu się obsesji, czyli stereotypowych, powtarzających się myśli oraz kompulsji, czyli przymusowych czynności. Chory nawet jeśli chce, nie może się powstrzymać od ich wykonywania.
Obsesyjne myśli mogą być agresywne lub dotyczyć spraw dla chorego bardzo przykrych i nieprzyjemnych. To mogą być pojedyncze myśli lub całe ciągi myślowe. Czynności wykonywane przymusowo, czyli kompulsje, to swoiste rytuały, które chory przymusowo powtarza, by złagodzić stres i rozładować napięcie emocjonalne. Może to być pojedyncza czynność, jak na przykład ciągłe sprawdzanie zamkniętych drzwi lub mycie rąk. Może to jednak być też szereg skomplikowanych czynności wykonywanych w określonej kolejności, które dla osoby z boku nie mają absolutnie żadnego sensu.
Zaburzenia lękowe, które przyjmują postać fobii to między innymi fobie specyficzne, fobia społeczna czy agorafobia. Lęki fobiczne wywoływane są przez czynnik obiektywnie nieszkodliwy – obiekt, zjawisko czy zwierzę. Osoba dotknięta fobią doskonale zna te zjawiska i jest w stanie je poprawnie identyfikować, co nie chroni jej przed napadami lęku.
Fobia społeczna jest z kolei jednym z najczęściej diagnozowanych zaburzeń. Szacuje się, że jest nią dotkniętych nawet około dziesięciu procent populacji. Osoba cierpiąca na fobię społeczną boi się być negatywnie ocenianym przez innych ludzi, obawia się ośmieszenia czy poniżenia. Z tym lękiem związany może być szereg objawów fizycznych – drżenie rąk, duszności, kołatanie serca. Lęk ten występuje nie tylko przy konkretnych sytuacjach, ale też przy samej próbie wyobrażenia sobie ich.
Z biegiem czasu dana osoba może coraz bardziej wycofywać się z życia społecznego i zacząć unikać ludzi. Może mieć problem nawet z jedzeniem publicznie czy korzystaniem z publicznych toalet.
Fobii społecznej nie należy mylić z nieśmiałością. Nieśmiałość jest zwyczajnym zjawiskiem. Osoba nieśmiała nadal też chce nawiązywać kontakty z innymi ludźmi. Osoba z fobią społeczną w pewnym momencie, jeśli nie uzyska fachowej pomocy, całkowicie wycofa się z życia społecznego.
Istnieją także specyficzne rodzaje fobii, związane z konkretnym zjawiskiem, przedmiotem lub zwierzęciem. I tak można tu wyróżnić
Arachnofobię – lęk przed pająkami
Kynofobię – lęk przed psami
Nyktofobię – lęk przed ciemnością
Klaustrofobię – lęk przed ciasnymi pomieszczeniami
Hemofobię – lęk przed krwią
Fobii tych jest naprawdę mnóstwo. A to jak bardzo są w stanie utrudnić życie osoby nią dotkniętej w dużej mierze zależy od ich rodzaju i tego, czy osoba z fobią jest w stanie unikać czynnika, który wyzwala w niej strach.
Ostra reakcja na stres to uraz psychiczny, który powstaje w wyniku traumatycznego przeżycia. Może być to związane z wojną, byciem ofiarą lub świadkiem zamachu terrorystycznego, byciem świadkiem zbrodni i wielu innych czynników, które odciskają ogromne piętno na ludzkiej psychice. Osoba z traumą cierpi, gdy wystawiona jest na czynniki, które jej o traumatycznym wydarzeniu przypominają. Doświadcza szeregu silnych, bardzo nieprzyjemnych reakcji zarówno psychicznych, jak i fizycznych. W skrajnych przypadkach może być niezdolna do codziennego funkcjonowania.
Wśród innych zaburzeń lękowych można wymienić epizodyczne lęki paniczne. Dochodzi wtedy do bardzo silnych ataków lęku, wręcz przerażenia. Osoba nimi dotknięta zupełnie nad sobą nie panuje, może mieć wrażenie, że zaraz zemdleje, umiera lub zwariuje. Może też mieć poczuje, że cały świat, który ją otacza jest nierzeczywisty. Pojawić się też może uczucie depersonalizacji.
Do innych zaburzeń lękowych należy też nerwica lękowa, czyli zaburzenia lękowe uogólnione. Wtedy osoba chora czuje ciągły lęk, ale nie jest w stanie przypisać go do konkretnego obiektu czy sytuacji. Ciągle odczuwa jednak lęk, który nie znajduje ujścia i z biegiem czasu może coraz bardziej narastać.
W przypadku nerwicy lękowej osoba chora nie jest w stanie przypisać lęku do konkretnego czynnika. Nie jest więc w stanie unikać tego, co wyzwala w niej lęk i żyje w ciągłym poczuciu zagrożenia, które nie może znaleźć ujścia
Ciągłe wewnętrzne napięcie i uczucie niepokoju powoduje ból głowy, zatracenie umiejętności relaksu i wypoczynku, a także szereg objawów fizycznych – problemy z układem pokarmowym, przyspieszony oddech, szybsze bicie serca czy ból klatki piersiowej, to tylko część z nich.
Osoba z nerwicą lękową ciągle też martwi się o siebie i swoich bliskich. Bez przerwy rozważa szereg czarnych scenariuszy, co może doprowadzić do paraliżującego lęku o życie swoje i bliskich, a także strach przed podejmowaniem decyzji – każda decyzja może nieść za sobą bowiem szereg bardzo złych konsekwencji, o czym osoba chora nie jest w stanie zapomnieć.
Nawet jeśli wszystko w życiu danej osoby układa się dobrze, lęk wcale nie maleje, bo osoba dotknięta nerwicą lękową nie wierzy, że taki stan potrwa długo i ciągle czeka na to, aż ziszczą się jej obawy. W takich okolicznościach każda trudność bywa uznawaną za nie do przejścia i nawet najmniejsze potknięcie potęguje lęk, że sytuacja coraz bardziej zacznie się pogarszać i ziszczą się wszystkie czarne scenariusze.
Nerwica lękowa bardzo utrudnia normalne funkcjonowanie, w skrajnych przypadkach może je wręcz uniemożliwić. Dlatego tak istotne jest poszukanie profesjonalnej pomocy. Może zdarzyć się tak, że osoba dotknięta nerwicą lękową będzie zbyt sparaliżowana lękiem, by samodzielnie poszukać pomocy, wtedy potrzebuje wsparcia najbliższych, którzy jej pomogą.
W leczeniu stosowana bywa farmakoterapia – zwłaszcza, gdy lęk jest tak silny, że uniemożliwia funkcjonowanie czy udział w terapii. Nadal jednak jest to forma terapii wspierającej. Ma na celu pomóc w wyciszeniu objawów, by osoba chora mogła podjąć psychoterapię.
Psychoterapia w leczeniu nerwicy lękowej odgrywa bowiem kluczową rolę. To przy wsparciu psychoterapii osoba chora jest w stanie zrozumieć istotę swojego problemu. Zrozumienie skąd bierze się ciągłe uczucie napięcia jest kluczowe w poradzeniu sobie z problemem i zlikwidowaniem przyczyny u samych podstaw.
Nerwica lękowa często powoduje też zanik umiejętności wypoczywania i relaksu, dlatego podczas terapii pacjent poznaje różne techniki relaksacyjne, które uczy się wprowadzać w życie również poza sesjami terapeutycznymi.
Pamiętaj bowiem, że sesje terapeutyczne to tylko początek pracy nad sobą. Każdy pacjent musi pracować też pomiędzy sesjami, bo tylko to może przynieść mu sukces.
Warto poddać się psychoterapii – to najlepsza droga do życia wolnego od ciągłego napięcia i uczucia lęku. Jeśli się go pozbędziesz podniesiesz swój komfort życia i na nowo zaczniesz doceniać wszystkie jego dobre strony.
Na stronie internetowej Psychoterapiacotam.pl, przykładamy wagę do udostępniania jedynie sprawdzonych, rzetelnych informacji dotyczących objawów i profilaktyki chorób, ponieważ jesteśmy przekonani, że rozwijanie świadomości i wiedzy w tej dziedzinie wspomoże długotrwałe utrzymanie zdrowia. Należy jednak zwrócić uwagę, że ten artykuł nie jest poradą lekarską i nie może zastąpić diagnostyki ani konsultacji z lekarzem lub specjalistą psychologiem psychoterapeutą.
SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI !
Poradnia CO tam? to skuteczna psychoterapia dla osób w każdym wieku. Dzięki znakomitej wiedzy i wieloletniemu doświadczeniu naszych specjalistów pomagamy skutecznie. Obdarzamy naszych pacjentów ogromną dozą zrozumienia, empatii i szacunku dla trudności, z jakimi się mierzą.
Pomożemy w doborze najlepszego specjalisty i znajdziemy możliwie najszybszy termin. Do twojej dyspozycji jest 7 placówek w Warszawie, lub sesje online.
Bemowo
Targówek +48 573 050 052
Wilanów +48 509 019 090
Włochy +48 509 946 600
Białołęka +48 690 231 531
Skontaktuj się z nami już dzisiaj ! Odpowiemy na wszystkie Twoje pytania.
Dodaj komentarz