O mnie

Jestem psychologiem-terapeutą od ponad 20 lat. Kształciłem się w nurcie psychoterapii eklektycznej, łączącym idee i metody głównych podejść teoretycznych.

W trakcie pracy zawodowej szkoliłem się w nurcie psychoterapii psychodynamicznej (m. in. 4-letnie szkolenie w Instytucie „Rasztów”), a także poznawałem i stosowałem metody oraz techniki z innych podejść, takich jak: humanistyczno-egzystencjalne, poznawczo-behawioralne, psychologia procesu, praca z ciałem, EMDR (w terapii traumy).

Za najciekawsze uważam odkrywanie tego, w jaki sposób umysł poznaje rzeczywistość i jak rzeczywistość kształtuje umysł. Ponieważ może to brzmieć jak banał, posłużę się analogiczną, dodatkową myślą, przytoczoną z pamięci: „Co z tego, że człowiek zyskałby cały świat, jeśli straci swoją duszę (psyche)?”. W pracy psychoterapeutycznej kieruję się przede wszystkim szacunkiem dla drugiego człowieka i jego indywidualnego losu.

Podczas prowadzenia terapii ważne jest dla mnie zaangażowanie, uważność i empatyczna obecność, otwartość poznawcza oraz elastyczność. Uważam, że psychoterapeuta powinien stanowić dla Klienta/Pacjenta przyjazne i rzetelne zwierciadło, w którym będzie mógł się przyjrzeć sobie na tyle ile, na ile potrzebuje.

W pracy psychoterapeutycznej korzystam z różnych metod, w zależności od gotowości Klienta/Pacjenta oraz rodzaju problemu, nad którym pracujemy. Oprócz klasycznej, podstawowej techniki psychoterapeutycznej, czyli rozmowy, w której padają specjalne pytania i komentarze (m. in. interpretacje), dosyć często stosuję analizę marzeń sennych, psychodramę i wizualizację.

W rozumieniu problemów psychologicznych i planowaniu terapii opieram się głównie na szeroko rozumianym nurcie psychodynamicznym, a także na teoriach traumy, jednak zdaję sobie sprawę, że żaden model nie obejmuje i nie wyjaśnia całkowicie złożoności i zmienności ludzkiej psychiki oraz ludzkiego świata, dlatego stosuję wszystkie użyteczne systemy pojęciowe, kiedy pojawia się taka potrzeba i możliwość.

Uważam, że o skuteczności terapeuty decydują przede wszystkim jego indywidualne umiejętności i zaangażowanie, a w mniejszym stopniu nurt terapeutyczny, w którym pracuje. Jednak czasem rodzaj podejścia terapeutycznego ma duże znaczenie.

Największą zaletą nurtu psychodynamicznego jest praca na długoterminowej bezpiecznej więzi, co powoduje, że ten rodzaj pracy jest bardzo skuteczny w leczeniu zaburzeń osobowości oraz rozwiązywaniu trudności w bliskich związkach i trudności z własną tożsamością. Natomiast zalety podejścia eklektycznego zależą od tego, jakie nurty terapeutyczne są w nim łączone. W pracy krótko- i średnio-terminowej stosuję strategiczne myślenie psychodynamiczne w połączeniu z teoriami traumy i psychologii poznawczej. Takie podejście jest skuteczne w rozwiązywaniu bieżących kryzysów osobistych i trudności w kontaktach z ludźmi (np. nieporozumienia, nieumiejętność asertywnych zachowań), leczeniu objawów stresu, traumy oraz wielu zaburzeń emocjonalnych.