Wbrew pozorom całkiem sporo osób jest nieśmiałych. Nieśmiałość to cecha, która dotyka wiele osób – nieśmiałe nie są też wyłącznie małe dziewczynki. Może ona dotyczyć wszystkich. Wielu osobom też uniemożliwia funkcjonowanie na takim poziomie, na jaki mieliby ochotę. Oddziałuje negatywnie na stosunki międzyludzkie, blokuje możliwość nawiązywania kontaktów, blokuje przed publicznym wypowiedzeniem się i utrudnia osiągnięcie sukcesu.
Czym w istocie jest nieśmiałość? Skąd się bierze? Jak ją pokonać? Czytaj dalej!
SPIS TREŚCI:
Nieśmiałość to często używane określenie, dlatego każdy człowiek potrafi powiedzieć coś na ten temat. Wiele osób jest też w stanie zidentyfikować siebie lub osoby w swoim otoczeniu jako właśnie nieśmiałe. Nieśmiałość jako taka to brak odwagi podczas występów publicznych, rozmów z nieznajomymi czy problemy w przebywaniu w większej grupie osób, zwłaszcza jeśli część z nich jest obca.
Pewna doza nieśmiałości może pojawiać się w wielu sytuacjach i nie ma w tym nic złego ani dziwnego. Każdy czasami czuje się onieśmielony z jakiegoś powodu. Takie rzeczy po prostu się zdarzają. Jeśli jesteś w stanie przełamywać te opory samodzielnie i radzić sobie w sytuacjach towarzyskich mimo początkowej nieśmiałości, nie ma powodu do zmartwień.
Nieśmiałość jednak może stać się problematyczna i wręcz paraliżować. To z kolei może doprowadzić do problemów z samooceną i samopoczuciem – człowiek dotknięty silną nieśmiałością może czuć się gorszy, co znacząco może wpłynąć na jego komfort życia.
Nieśmiałość jako taka nie jest też zaburzeniem. Traktowana jest jako cecha charakteru. Część osób po prostu tak ma – lepiej czuje się samotnie, czy po prostu źle się czuje w dużej grupie osób, której nie zna. Nie należy jednak utożsamiać nieśmiałości z introwertyzmem. Nieśmiałe osoby mogą być towarzyskie, nawet bardzo. Po prostu nieśmiałość utrudnia im prowadzenie życia towarzyskiego.
Nieśmiałość nie jest też fobią społeczną, z czym bywa utożsamiana. Osoby nieśmiałe mogą bać się publicznych wystąpień, rozmów z obcymi ludźmi czy z płcią przeciwną. Osoby z fobią społeczną natomiast mogą być kompletnie przerażone samą wizją takich rozmów i nie lubią w ogóle przebywać wśród ludzi, w żadnych okolicznościach. Do tego stopnia, że mogą dostawać napadów paniki lub za wszelką cenę unikać kontaktów z ludźmi.
Nieśmiałość to cecha, która może dotykać od trzech do trzynastu procent populacji. Nie jest to problem, który można bagatelizować, bo nieśmiali ludzie są wśród nas – czasami nieśmiałe są dzieci i z biegiem czasu z tego wyrastają. Zdarza się jednak, że z nieśmiałych dzieci wyrastają nieśmiali dorośli, co może im jeszcze bardziej utrudniać życie.
Przyczyny nieśmiałości nie są do końca znane i zbadane. Niektórzy twierdzą, że za nieśmiałość odpowiadają czynniki genetyczne. Związane jest to z faktem, że często nieśmiałe dziecko ma nieśmiałego rodzica lub oboje rodziców. Niektórzy jednak wysuwają przypuszczenie, że nie jest to związane z genetyką i dziedzicznością w sensie czysto biologicznym. Może to być równie dobrze związane z czynnikami środowiskowymi – nieśmiały rodzic będzie tak wychowywał dziecko, często nawet nieświadomie, że przekaże mu wzorce, które wypracują u niego nieśmiałość. Dziecko uczy się bowiem przez obserwację dorosłych.
Nieśmiałość może być też związana bezpośrednio z przykrymi doświadczeniami z innymi ludźmi. Jeśli ktoś w sytuacjach społecznych doświadczał przykrości ze strony innych – był wyśmiewany, czuł się upokarzany, ośmieszany czy pomijany w dyskusjach, przez takie zachowanie mógł wykształcić w sobie niechęć do odzywania się publicznego czy poznawania innych osób, co przekładać się może na fobię społeczną, ale też właśnie na nieśmiałość.
Jeśli chodzi o płcie, nie ma tutaj różnicy – nieśmiałość dotyka zarówno kobiety, jak i mężczyzn. Częściej nieśmiałe są dzieci, ale związane jest to głównie z tym, że w ciągu życia dorośli uczą się radzić sobie z problemem. Dzieci nie mają jeszcze wypracowanych mechanizmów walki z nieśmiałością i radzeniem sobie w sytuacjach społecznych.
Nieśmiałość sama w sobie może wyglądać różnie u różnych osób. Istnieją stopnie natężenia tej cechy, które wpływają na jej odbiór przez innych i samą osobę nieśmiałą. U niektórych może być wręcz trudno zauważyć czy uwierzyć w to, że są nieśmiali, a u innych cecha ta będzie bardzo mocno nasilona. U jednych nieśmiałość może przejawiać się tylko w specyficznych sytuacjach – i to jest najzupełniej normalne, osoby, które w żadnej sytuacji, nigdy i pod żadnym pozorem nie odczuwają nieśmiałości są wyjątkiem, a nie regułą.
Zacznij od tego, by nie wmawiać sobie nieśmiałości, nie traktować jej jako wymówki czy usprawiedliwienia. Zastanów się w jakich sytuacjach czujesz się najbardziej niekomfortowo i czym to może być powodowane. Jeśli po prostu uznasz, że Twoją cechą jest nieśmiałość i tak musi być, nie osiągniesz zbyt wiele. Możesz nawet pogorszyć sprawę, bo nieśmiałość może rozszerzyć się też na inne dziedziny życia. Nawet te, z którymi wcześniej nie było żadnych problemów.
Nieśmiałość nie jest chorobą ani zaburzeniem. To cecha charakteru. Nie znaczy to jednak, że nie można nad nią pracować.
Warto to robić, bo potrafi bardzo mocno utrudnić życie. Praca nad zmianą i walka z nieśmiałością może potrwać dłuższy czas. Warto bowiem stosować technikę małych kroków, by dążyć do wypełniania swoich celów i poradzenia sobie z nieśmiałością w sposób, który będzie skuteczny.
Nie skupiaj się na tym, że jesteś osobą nieśmiałą, dlatego w towarzystwie innych osób możesz wypadać niezręcznie. Jeśli masz wrażenie, że wszyscy to widzą i skupiają się na tym, spróbuj przekierować ich – a także swoją – uwagę. Na pewno w okolicy znajdzie się coś, na czym można się skupić, a z biegiem czasu również rozluźnić. Jeśli rozmowa będzie toczyła się znanym Ci torem, będzie dotyczyła tematów, w których czujesz się dobrze i pewnie, łatwiej Ci będzie radzić sobie z nieśmiałością.
Pamiętaj, że nie jesteś pępkiem świata. Choć osoby nieśmiałe mają tendencje do myślenia, że wszyscy na nich patrzą, rozmawiają o nich i oceniają, najczęściej negatywnie, co zwiększa zakres problemu. Ludzie mają swoje własne życie, swoje własne problemy. Nie rozpamiętuj rzeczy, nie snuj teorii. Ktoś mógł Cię zignorować, bo Cię po prostu nie lubi, to prawda. Jednak mógł to też zrobić, bo się spieszył, był zamyślony albo po prostu Cię nie zauważył. Takie rzeczy się po prostu zdarzają. Jeśli będziesz się o wszystko obwiniać i widzieć w ludziach wyłącznie złe intencje, nieśmiałość, poczucie osamotnienia i izolacji może się tylko pogłębiać.
Przygotuj się do rozmów, które wiesz, że nadejdą. Jeśli będziesz przygotowany, będziesz czuł się lepiej. Przed rozmową z przełożonym czy klientem zrób i przejrzyj notatki, zdobądź wiedzę i nie improwizuj. Im bardziej będziesz przygotowany, tym lepiej się będziesz czuć.
Możesz też pracować nad swoją nieśmiałością w zaciszu własnego domu. Możesz wyobrażać sobie siebie jako osobę śmiałą i odważną. Zastanów się, jakbyś się zachowywał jako taka właśnie osoba i ćwicz odpowiednie postawy przed lustrem.
Jeśli odczuwasz głęboki stres, trzęsą Ci się ręce, pocisz się i nie bardzo panujesz nad swoim ciałem – Twoje serce kołacze, oddech staje się krótszy, płytszy i bardziej nerwowy – również z tym możesz sobie poradzić. W tym celu stosuj różne techniki relaksacyjne. Najprostszą i najczęściej stosowaną metodą jest ta oparta na oddychaniu – spokojnych, głębokich oddechach, które pozwolą Ci dotlenić mózg, ale też właśnie uspokoić się.
Pamiętaj też przede wszystkim, że nie jesteś osamotniony w nieśmiałości. Jeśli czujesz, że sobie z tym nie radzisz, że Twoja nieśmiałość Cię przerasta, nie wstydź się prosić o pomoc. W tym naprawdę nie ma nic złego. Poproś o pomoc specjalistów, którzy pomogą Ci uporać się z problemem nieśmiałości. Dobrym pomysłem jest zgłoszenie się do psychologa, który dysponuje odpowiednią wiedzą i narzędziami, by pomóc Ci zrozumieć istotę Twoich problemów. Psycholog może też zasugerować wizytę na terapii. Psychoterapia może mieć na Ciebie doskonały wpływ. Praca nad sobą w trakcie terapii może pomóc przełamywać kolejne bariery w życiu i otworzyć się na ludzi, a także uporać się ze stresem.
Na stronie internetowej Psychoterapiacotam.pl, przykładamy wagę do udostępniania jedynie sprawdzonych, rzetelnych informacji dotyczących objawów i profilaktyki chorób, ponieważ jesteśmy przekonani, że rozwijanie świadomości i wiedzy w tej dziedzinie wspomoże długotrwałe utrzymanie zdrowia. Należy jednak zwrócić uwagę, że ten artykuł nie jest poradą lekarską i nie może zastąpić diagnostyki ani konsultacji z lekarzem lub specjalistą psychologiem psychoterapeutą.
SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI !
Poradnia CO tam? to skuteczna psychoterapia dla osób w każdym wieku. Dzięki znakomitej wiedzy i wieloletniemu doświadczeniu naszych specjalistów pomagamy skutecznie. Obdarzamy naszych pacjentów ogromną dozą zrozumienia, empatii i szacunku dla trudności, z jakimi się mierzą.
Pomożemy w doborze najlepszego specjalisty i znajdziemy możliwie najszybszy termin. Do twojej dyspozycji jest 7 placówek w Warszawie, lub sesje online.
Bemowo
Targówek +48 573 050 052
Wilanów +48 509 019 090
Włochy +48 509 946 600
Białołęka +48 690 231 531
Skontaktuj się z nami już dzisiaj ! Odpowiemy na wszystkie Twoje pytania.
Dodaj komentarz