Uczucie tęsknoty - Jak sobie z nią radzić

SPIS TREŚCI:

Czym jest tęsknota?

Właściwie trudno jest krótko i jednoznacznie określić, czym właściwie jest tęsknota, bo to uczucie niezwykle złożone. W mniejszym lub większym natężeniu doświadcza jej na pewnym etapie życia każdy człowiek. Jest więc stanem zupełnie naturalnym.

To nic innego jak poczucie dojmującego braku czegoś lub kogoś w naszym życiu. Temu stanowi może towarzyszyć niepokój, lęk, rozdrażnienie, problemy z koncentracją. Nierzadko występują też osamotnienie i frustracja, która – jeśli tęsknota nie jest dobrze przeżywana – może z biegiem czasu coraz bardziej narastać. Do tego wszystkiego jednak dochodzi poczucie akceptacji, poczucie wspólnoty i bliskości, a także miłość, przyjaźń i wiele innych ciepłych uczuć.

Tęsknota uważana jest za nieprzyjemną, ale to doświadczenie, którego doświadczy każdy człowiek. Tęsknią już nawet niemowlaki, które zaczynają sobie zdawać sprawę z tego, że matka jest odrębnym bytem i nie będzie przy nich w każdej sekundzie ich życia.

Czasami ze strachu przed tym uczuciem lub niemożnością poradzenia sobie z nią w zdrowy sposób, możesz zacząć uciekać w pracę – szukać sobie zajęć za wszelką cenę, byle tylko nie myśleć o tym, za czym tęsknisz. Istnieją sytuacje, w których takie rozwiązanie może być dobre. Dużo lepszą postawą jest jednak skonfrontowanie się ze swoją tęsknotą, przyjrzenie jej i wyciągnięcia wniosków. Ten sposób zbierania doświadczenia może bardzo wzbogacić i wspomóc rozwój.

Tęsknota za ukochaną osobą

Tęsknota za ukochaną osobą dotyka już nawet niemowlęta, które zaczynają zdawać sobie sprawę, że mama jest całkiem odrębną istotą. Mogą zacząć reagować buntem, złością, frustracją i całą gamą negatywnych emocji. Proces rozdzielenia jest jednak konieczny dla zdrowych więzi i pomaga dziecku się rozwinąć – musi być jednak przeprowadzony prawidłowo.

Dziecko musi czuć obecność mamy – nawet jeśli nie ma go przy nim. Musi widzieć ją, słyszeć, a w razie jej całkowitej nieobecności mieć zapewnioną doskonałą opiekę i poczucie bezpieczeństwa. Niektóre rodziny wyznają trend, że dziecko musi się wypłakać i że płacz w związku z tym trzeba przeczekać. Nie jest to zdrowe dla rozwoju dziecka, które traci poczucie bezpieczeństwa. Tylko przez płacz może ono przecież komunikować swoje potrzeby, a jeśli jest ignorowane, dostaje jasny sygnał, że jego potrzeby nie są ważne, co tylko wzmaga tęsknotę i frustrację.

Nie tylko niemowlęta i dzieci tęsknią za ukochanymi – miłość ma wiele różnych oblicz i tęsknoty za kimś kochanym można doświadczać na każdym etapie życia. Nawet jeśli rozstanie jest tylko tymczasowe – nadal doświadcza się dojmującego poczucia straty i samotności.

Jeśli proces separacji od matki nie przebiegał prawidłowo u dziecka, osoba dorosła może mieć poważne problemy z poradzeniem sobie z uczuciem tęsknoty za ukochaną osobą. Może się to objawiać na trzy różne sposoby:

Zaatakowanie więzi – tutaj może dojść do obrony zwanej maniakalną. Osoba wypiera tęsknotę i maskuje ją doskonałym humorem. Szuka nowych wrażeń, atrakcji, zajmuje się innymi rzeczami, zaczyna uważać i głosić, że poczucie bliskości i więź jest czymś, co niszczy i ogranicza, więc lepiej w ogóle jej nie mieć. W tej narracji tęsknota może być uznawana za słabość lub uzależnienie emocjonalne względem drugiej osoby.
Zaatakowanie ukochanej osoby – wbrew pozorom nie chodzi tu o kłótnie, awantury, czy obrażenie się z powodu wyjazdu i pozostawienia samotnie. To bardziej atakowanie partnera w głębi własnego umysłu. Polega na zniszczeniu obrazu ukochanej osoby, który tworzy przecież każdy człowiek – zniszczenie i obrzydzenie go ma sprawić, że tęsknota zniknie, bo jak można tęsknić za kimś, kto jest po prostu zły. Partner wydaje się mniej interesujący, brzydszy, wszystkie jego wady zaczynają się uwypuklać, a zalety zanikać. Taka dewaluacja drugiej osoby wcale nie musi być chwilowa, może trwać nawet, gdy już dojdzie do ponownego spotkania po rozstaniu.
Zaatakowanie siebie – tęsknota wywołuje uczucie straty, nie tylko drugiej, ukochanej osoby, ale wręcz kawałka siebie. To doprowadza do myślenia „zostałem opuszczony więc jestem bezwartościowy”. W łagodnej formie może to skutkować obniżonym nastrojem, problemami z koncentracją czy problemami w kontaktach z innymi ludźmi, w skrajnej może doprowadzić do utraty motywacji do wstania z łóżka.

Źle przeżyta tęsknota może doprowadzić więc do zniszczenia więzi między sobą a ukochaną osobą, a także doprowadzić nawet do bardzo poważnych problemów w życiu.

Tęsknota za przyjacielem

Tęskni się nie tylko za ukochaną osobą. Tęsknić można też za przyjacielem. Nie zawsze dlatego, że przyjaciel odchodzi. Czasami dochodzi do zmian w życiu i przewartościowania pewnych kwestii. Przyjaźń nadal jest ważna, ale przyjaciel – na przykład – wszedł w nowy związek lub powiększyła mu się rodzina i nie wszystko jest już takie, jak było kiedyś. Taki stan rzeczy, powrót do tego, co było „kiedyś” może już nawet nigdy nie wrócić. Uczucie tęsknoty jest w tym przypadku najbardziej naturalne, ale bardzo ważne jest to, by nauczyć się „iść dalej” i dostosować do tych życiowych zmian.

Tęsknić można też za przyjacielem dawno utraconym – na przykład za przyjacielem z dzieciństwa czy dawnych lat, z którym utraciło się kontakt. Jego wspomnienia nadal budzą ciepłe uczucia i przywołują na myśl radość, beztroskę i to wszystko, do czego chciałoby się powrócić, a co jest utożsamiane we wspomnieniach z dawnym przyjacielem.

Niewłaściwie przepracowana tęsknota za przyjacielem może rzutować nie tylko na Twoją więź z nim, ale też na więzi z innymi ludźmi i odbijać się na całym późniejszym życiu.

Czy tęsknota jest dobra?

Tęsknota kojarzona jest z czymś złym – budzi bowiem negatywne skojarzenia i odczucia. Może być jednak dobra i budująca, jeśli podejdzie się do niej z właściwej strony. To właśnie ona uświadamia Ci czego w swoim życiu tak naprawdę potrzebujesz. Pozwala Ci skonfrontować się z własnymi pragnieniami, marzeniami i oczekiwaniami. To bardzo budujące doświadczenie, które może Ci pomóc w życiu – lepiej zrozumiesz siebie, a to kolejny krok do osiągnięcia szczęścia i spokoju ducha.

Tęsknota może też umocnić Twoją więź z bliską Ci osobą. To pod jej wpływem uświadomisz sobie, jak bardzo jej potrzebujesz i jak ważna jest wasza więź. Może być też siłą napędową – czymś, co pchnie Cię do działania.

Niektórzy z powodu tęsknoty podróżują po całym świecie, inni niosą pomoc ludziom w potrzebie albo wyruszają w duchową podróż ku odnowie i lepszemu zrozumieniu własnego życia. Tęsknota nie jest też oznaką nieudanego życia – to po prostu jego naturalna część i coś, czego doświadczają wszyscy. Jeśli się to zrozumie i przepracuje ją, można lepiej poznać samego siebie i odzyskać wewnętrzny spokój.

Sposoby na radzenie sobie z tęsknotą

Najważniejsze jest zrozumienie, że tęsknota nie jest wstydliwą słabością i ukrywanie jej, udawanie, że nie istnieje jest bardzo złym rozwiązaniem. Każdy też próbuje sobie radzić z nią inaczej. Jedni uciekają w wir pracy i obowiązków, by nie mieć siły na to, by tęsknić. Jeszcze inni otaczają się przyjaciółmi i bliskimi osobami, by ograniczyć poczucie straty, opuszczenia i osamotnienia.

Są jednak osoby, dla których tęsknota jest destrukcyjna. To właśnie oni atakują więzi, siebie lub partnera, duszą w sobie negatywne uczucia i nie pozwalają im znaleźć ujścia. Są sfrustrowani, smutni, a pewnego dnia mogą już w ogóle nie mieć siły, by wyjść z łóżka.

Takich problemów nie wolno bagatelizować. Jeśli czujesz, że nie radzisz sobie z uczuciem tęsknoty, poszukaj specjalistycznej pomocy. Źródło Twoich problemów może być znacznie głębsze i poważniejsze, niż Ci się wydaje.

W zrozumieniu czym jest tęsknota i dojściu do tego, dlaczego przeżywasz ją tak negatywnie i mocno, pomoże Ci psychoterapia indywidualna. To ona pozwoli Ci dojść do sedna problemu, a także nauczy Cię radzić sobie z tęsknotą w zdrowy, dojrzały sposób. Na psychoterapii też nauczysz się i zrozumiesz, że tęsknota nie musi być czymś złym, może być uczuciem budującym i motywującym, a także, że jest zupełnie naturalna i to, co przeżywasz Ty, jest udziałem wielu ludzi.

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Artykuł został merytorycznie zweryfikowany przez:

Monika Perkowska

Psycholog, Psychoterapeuta

Na stronie internetowej Psychoterapiacotam.pl, przykładamy wagę do udostępniania jedynie sprawdzonych, rzetelnych informacji dotyczących objawów i profilaktyki chorób, ponieważ jesteśmy przekonani, że rozwijanie świadomości i wiedzy w tej dziedzinie wspomoże długotrwałe utrzymanie zdrowia. Należy jednak zwrócić uwagę, że ten artykuł nie jest poradą lekarską i nie może zastąpić diagnostyki ani konsultacji z lekarzem lub specjalistą psychologiem psychoterapeutą.