Barbara Rajzer

O mnie

Jestem absolwentką Psychologii Klinicznej na Uniwersytecie Humanistyczno-Społecznym SWPS oraz Pedagogiki Dorosłych na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończyłam również szkolenie z Terapii Poznawczo-Behawioralnej Dzieci i Młodzieży w Centrum Terapii Poznawczo-Behawioralnej. Obecnie uczestniczę w całościowym 4-letnim szkoleniu w psychoterapii poznawczo-behawioralnej w Szkole Psychoterapii Poznawczo- Behawioralnej Uniwersytetu SWPS pod kierownictwem dr hab. Agnieszki Popiel i dr Ewy Pragłowskiej.

Doświadczenie zawodowe zdobywałam w państwowych placówkach Służby Zdrowia m.in. w Mazowieckim Specjalistycznym Centrum Zdrowia w Pruszkowie, Klinice Budzik, Ośrodku Interwencji Kryzysowej Rady Naczelnej Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej. Od ponad 15 lat współpracuję z placówkami terapeutycznymi oraz diagnostyczno-terapeutycznymi.

Specjalizuję się w pracy z dziećmi i młodzieżą z Zespołem Aspergera, ADHD, zaburzeniami lękowymi i emocjonalnymi oraz trudnościami w zachowaniu, nawiązywaniu relacji i obniżoną samooceną. Oferuję również wsparcie osobom dorosłym z zaburzeniami lękowymi, zaburzeniami nastroju, depresji a także doświadczającymi kryzysu, zmian życiowych, nadmiernego stresu, cierpienia. W obszarze trudności w relacjach wspieram w budowaniu asertywności, pewności siebie oraz umiejętności skutecznej komunikacji interpersonalnej.

W swojej pracy zwracam uwagę na indywidualne potrzeby Klienta. Moim celem jest zbudowanie terapeutycznej relacji, opartej na zrozumieniu i otwartości, która sprzyja odkrywaniu zasobów, otworzeniu się na nowe możliwości, czy dostrzeżeniu szerszej perspektywy umożliwiającej poradzenie sobie i zrozumienie trudnych sytuacji i ograniczeń.

Pracuję w nurcie poznawczo – behawioralnym który jest formą psychoterapii dzieci i dorosłych o udowodnionej skuteczności. U jej podstaw leży założenie że zmiana wzorców myślenia i zachowania osoby wpływa na jej nastrój oraz doznawane uczucia. W procesie terapii osoby zyskują nie tylko narzędzia do radzenia sobie z trudnościami emocjonalnymi, ale także możliwość kształtowania własnej perspektywy życiowej i umiejętności radzenia sobie z przyszłymi wyzwaniami.